Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Λιουδάκη, Μαρία"
-
Πές με μέ ποιόν κάθεσαι, γιά νά σέ πώ ποιός είσαι
Λιουδάκη, Μαρία (1938) -
Πέσ' απού το δίκιο σου κι αμ' αργά στο σπίτι σου
Λιουδάκη, Μαρία (1937)Ερμηνεία: Απόφευγε τα διακστήρια και τα μαλώματα ακόμη κιαν έχης δίκιο, γιατί απ' αυτά πάντα βγαίνει κανείς ζημιωμένος -
Πέτρα που κυλάει ο τόπος δε μαλλιάζει
Λιουδάκη, Μαρία (1939)Όταν δεν καθίσει κάποιος σοβαρά σε μια δουλειά, δεν προκόβει -
Πέτρα που κυλάει, δεν πιάνει μαλλί
Λιουδάκη, Μαρία (1938)Ερμηνεία: Για κείνους που αφήνουν τη μια δουλειά και πιάνουν την άλλη -
Περιμένοντας η αλεπου να πέσουνε του κριαριού τ' αρχίδια έπεσε κι' εψόφησε
Λιουδάκη, Μαρία (1939)Το λέν όταν περιμένη πάντα κανείς κάτι που δε μπορεί να γίνη -
Περσεύει από το λύκο να φάη ο κόρακας;
Λιουδάκη, Μαρία (1940)Ερμηνεία: Το τρων οι μεγάλοι και δεν αφήνουν για τους μικρούς -
Περσότερος ο κόπος μου, παρά το διάφορό μου
Λιουδάκη, Μαρία (1939) -
Πες ένα ν' ακούσης δέκα
Λιουδάκη, Μαρία (1938)Άμα είναι γλωσσού κάποια δεν πρέπει να της μιλής, γιατί θα σου πη δεκαπλάσια -
Πες με ποιόνα δάσκαλο έχεις, να σε πω τι γράμματα ξέρεις
Λιουδάκη, Μαρία (1937) -
Πετιέται σαν τον βροντοπηδίτη
Λιουδάκη, Μαρία (1938)Το λέν όταν πετιέται κάποιος στην κουβέντα ή πηγαίνει από το 'να μέρος στ' άλλο -
Πήγα Γιάννης κι ήρθα Κώστας
Λιουδάκη, Μαρία (1938)Το λεν όταν πάη κανείς κάπου και γυρίσει άπρακτος -
Πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος
Λιουδάκη, Μαρία (1938) -
Πήγε για μαλλί κι εβγήκε κουρεμένη
Λιουδάκη, Μαρία (1937) -
Πήνε να ξης προβιές να κάνης ταγάρια
Λιουδάκη, Μαρία (1939)Το λένε σ' αυτούς που κάνουν και λένε ανοησίες