Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ."
-
Τ' αρεσκούμενο τ' ανθρώπου, το καλλύτερο του κόσμου
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1918) -
Τ' αρεσκούμενο τανθρώπου, το καλύτερό του κόσμου
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. -
Τ' είν' ο κάβουρας τ' είν' το ζουμί του
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1919) -
Τη δουλειά σου και τόργο σου ψιλό
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1919)Πρός γυναίκα. Σημ. Όργο (το) = νήμα το χειροποίητον -
Τη μυίγια βάνεις κολαούζη και που θες να σε πάη;
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1919) -
Το γοργό και χάριν έχει
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. -
Το γοργόν και χάριν έχει
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1919) -
Το δεύτερο σου εξάδερφο συμπέθερο μα μη γαμπρό
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1918) -
Το ινάτι βγάνει μάτι
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1919) -
Το Μάρτη ξύλα φύλαγε μην κάψης τα παλούκια, το Μάρτη ξυλοκέρατα μη χάσης τα κοπέλια
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1919) -
Το ούτσι ούτσι τέσσερις κ' η καρκατσούλα πέντε και το σκυλί και το γατί μέρες σαράντα πέντε
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1919)Ερμηνεία: Περί διαρκείας της ευγνωμοσύνης των ζώων -
Το σκύλο κάμε σύντροφο και το ραβδί σου βάστα
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1918) -
Τον έκαμανε παστό στο ξύλο
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ.