Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Ν."
-
Σταλαματιά σταλαματιά γεμίζει το ποτήρι
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Ν. (1883)Ερμηνεία: Εννοεί ότι η εργασία ολίγον και ολίγον προοδεύει και ότι ο άνθρωπος ολίγον κατ' ολίγον πλουτίζει -
Στραβές αυλακιές, ίσια αγγούρια
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Ν. (1895)Ερμηνεία: τουτέστιν, η παροιμία δηλοί εκείνους οίτινες δεν είναι μεν ειδικοί, ούτε τον απαιτούμενον νουν έχουν εις τινά εργασίαν και όμως πολλάκις ευδοκιμούν -
Τα 'χεν η Μαργιά στον νουν της, έβλεπεν εις τ' όνειρό της
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Ν. (1883)Συνοδεύεται από κείμενο ... -
Τα θρέφ' ο δήμος λοιμόν φοβούνται;
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Ν. (1895)Ερμηνεία: Εννοεί τους κατέχοντας δημοτικάς θέσεις, ότι πείνα ποτέ δεν φοβούνται -
Τα λόγια είναι θηλυκά
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Ν. (1883)Ερμηνεία: Εννοεί να μη συκοφαντή ρις, καταλαλή, υβρίζη διότι θα του ανταποδώσουν τα ίσα -
Τα λόγια των πολλών κάμνουν τον άνθρωπον λωλόν
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Ν. (1883)Συνοδεύεται από κείμενο .... -
Τα μη σε μέλλει μη ρωτάς ποτέ κακόν μη πάθης
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Ν. (1883)Ερμηνεία: Εννοεί ότι έκαστος πρέπει να φροντίζει περί των εαυτον συμφερόντων, και ότι να μη αναμιγνύεται εις αλλοτρίας υποθέσεις, αι τινές πολλάκης επιζήμιας γίνονται εις τον αναμιγνυόμενον -
Τα μυαλά σου και μια λύρα και του μπογιαζή ο κόπανος
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Ν. (1883)Ερμηνεία: Παρομοιάζει εκείνον όστις καθώς την μονότονον λύραν και τον κόπανον του βυρσοδέψη, διότι ακολουθεί τον αυτόν μονότονον τρόπον εις τους λόγους και πράξεις του -
Τα ξεκουκουλώματα να δούμε
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Ν. (1883)Ερμηνεία: Ομοίον του: Προ του τέλους μηδέν μακάριζε -
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Ν. (1883)Ερμηνεία: Εννοεί ότι οι λόγοι του ανθρώπου πρέπει να είναι μετρημένοι και εν ολίγοις να παριστάνη εκείνο όπερ θέλει και ότι η πολυλογία σημαίνει αμηχανία -
Τάρταρα (τα)=τα έγαντα της γής.
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Ν. (1895) -
Την γριάν ερώτησαν – Πότε ήβγες φαντίνα; - Σαν κυρά του καιρού
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Ν. (1892)Ερμηνεία: Περί του φρονίμου του συμμορφουμένου με τας περιστάσεις -
Τις βαρεί τον άνθρωπον; Άνθρωπος τον άνθρωπον
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Ν. (1892)Ότι ο άνθρωπος είναι ο οίκος των πλείστων αυτών δυστυχημάτων -
Το ίδιον το 'χει η Αργεντού αν βροντούν κι' αν δεν βροντού
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Ν. (1883)Ερμηνεία: Επί την σύζυγον εκείνας, που δεν σκέπτεται αν έχω ανάγκη σίτον κλε. Και αν οι δανεισταί πιέζουν τον σύζυγόν της, αλλά αυτή εννοεί να απαιτεί φορέματα -
Το καλοκαίρι ο ήλιος και ο άνεμος
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Ν. (1895) -
Το πείσμα κάμνει πρήσμα
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Ν. (1883)Ερμηνεία: Εννοεί όταν τις εμμένει εις την κακήν αυτών πορείαν, το αποτέλεσμα θα είναι εξ άπαντος ολέθριον -
Το πρόβατον που βγαίνει έξω αφ' την μάντρα, ή ο λύκος θα το φά' ή ο τσάκαλος
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Ν. (1883)Ερμηνεία: Εννοεί ότι πας ο μη περιπατών εν ευθεία οδώ εξ άπαντος εμπεσεί εις απώλειαν -
Τον αποσπερινόν θυμόν το τάχω φύλαγέ τον
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Ν. (1883)Ερμηνεία : Εννοεί ότι ο άνθρωπος πρέπει να κρατεί τον θυμόν του, ξ΄ εν ώρα θυμού δεν πρέπει να κάμνει εκείνο όπερ η οργή του θυμού τον υπαγόρευσε, διότι μετά τινάς ώρας θα το μετανοήσει -
Τον δούλο φχαρίστησε και ψυχικόν μη κάμης
Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Ν. (1883)Ερμηνεία: Ευνοεί οτι προτιμότερον είναι να ευχαριστή τις τους υπηρέτας του, διότι τότε αυτός βεβαίως θα επιδιώκη το συμφέρον του κυρίου του, παρά να δίδη τοις πτωχοίς,καθ' όσον κ' ο υπηρέτης πένης ην γίνεται τοίουτος