Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Παπαθανασίου, Θεόδωρος"

Αποτελέσματα 167-186 από 237

  • Ου ανήφουρους θα φέρ' κι κατήφουρουν 

    Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)
    Λέγεται ως παρηγοριά ή ως ένδειξις περί του ότι τας δυσκολίας και στεναχώριας θα επακολουθήσουν ανέσεις και ευκολίας

  • Ου κλέφτ'ς κι ου ψεύτ'ς του bρώτου χρόνου χαίρουντι 

    Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)
    Λέγεται ως ενδεικτικόν του ότι εκείνοι που ακολουθούν αυτόν τον δρόμον, ταχέως αποκαλύπτονται, είτε εκ των λόγων είτε εκ των πράξεων

  • Ου λύκους αντάρα κυνηγάει 

    Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)
    Λέγεται ως ενδεικτικόν για κείνους, που επωφελούνται πάσης ανωμαλίας και ταραχών προς εκτέλεσιν του σκοπού των

  • Ου λύκους δε gάμν' παστουρμά 

    Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)
    Λέγεται ειρωνικώς δια τους λαιμάργους και τα άνευ υπολογισμού σπατάλας

  • Ου λύκους του μαλλί τ' αλλάζ', μα του χούϊ πουτές 

    Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)
    Λέγεται ως ενδιεκτικόν για κείνους που επωφελούνται πάσης ανωμαλίας και τραχών, προς εκτέλεσιν του σκοπού των

  • Ου λύκους τρώει κι' απ' τα μιτρημένα 

    Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)
    Λέγεται κι ενδεικτικόν για κείνους, που αρνούνται να χορηγήσουν κάτι, προβάλλοντες ως ατομικών ευθύνων

  • Ου νησ' κός κουμμάτια 'νειρεύιτι 

    Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)
    Λέγεται ως ενδεικτικόν για κείνους, οι οποίοι την επιτυχή έκβασιν των υποθέσεων των εξαρτώσιν από ελπίδας μόνον

  • Ού Θεός ουρφανόν κάμν' άμοιρουν δεν κάμν' 

    Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)
    Λέγεται ως ενδεικτικόν του ότι πολλάκις η έμφυτος ιδιοφυϊα υπερνικά την δια προσπαθειών και κόπων κτωμένων μάθησιν

  • Ουβριός σα μουφλουζέψ', παλιά τιφτέργι' ανοίγ' 

    Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)
    Λέγεται εις ενδεικτικόν για τους εμπόρους που όταν ατυχήσουν ευθυμούνται τους οφειλέτας ασημάντων ποσών

  • Π' αγάλια, δε θ' αποκρέψ' 

    Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)
    Λέγεται για κείνους, οι οποίοι από τη λαιμαργία τους δεν εννοούν ν' αφήσουν τίποτε στο τραπέζι

  • Πάρι γ΄ναίκα απού σόι κι σκλί απού κουπάδ΄ 

    Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)
    Λέγεται ως ενδεικτικόν του πόσον συντελεί η οικογενειακή ανατροφή ή και η επιμεμελημένη μόρφωση από μικράς ηλικίας δια τοην οποίαν πρέπει να καταβάλλεται πάσα προσπάθεια

  • Παστρικιά Θουδώρα, του τσαρούχ' μέσ' στ' bίττα 

    Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)
    Λέγεται ως ειρωνεία για τας οικοδεσποίνας, τας οποίας χαρακτηρίζει η αταξία και η ακαθαρσία

  • Πέρσ' ψόφ'σι του βοδ' μας, φέτους βρώμ'σι 

    Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)
    Λέγεται ως ενδεικτικόν εκείνου που από κακίαν υπομιμνησκουν εις τους απέναντί των παλαιάς και λησμονημένας υποχρεώσεις

  • Πήγι μ΄λάρ΄, γύρ΄σιν γουμάρ 

    Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)
    Λέγεται ως ενδιεκτικόν για κείνους , που χωρίς ικανότητα καμίαν αρχίζουν μια δουλειά και εν τέλει την αφήνουν ημιτελή

  • Πήρ' ου γκαβός κατήφουρουν 

    Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)
    Λέγεται ενδεικτικώς για κείνους, οι οποίοι αμερίμνως συνεχίζουν πορείαν προετοιμασθείσαν παρ' άλλων

  • Πίσου είν' τα κουφτιρά 

    Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)
    Λέγεται ως ενδεικτικόν του ότι προς μόρφωσιν γνώμης δια την έκβασιν επιχειρήσεως δεν αρκούν αι πρώται επιτυχίαι, αλλ' ότι δέον ν' αναμένεται το τέλος

  • Πίσου τα 'χ' του γρούν' 

    Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)
    Λέγεται ως προεισοποίησις εις τους επιχειρούντας κάτι, περί των δυσχερειών τας οποίας θα συναντήσουν

  • Ποιανού τσέργα κάηκιν! 

    Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)
    Συνοδεύεται από κείμενο...

  • Ποιός έχ' τη μύγα, μυγιάζιτι 

    Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)
    Λέγεται ως ενδεικτικόν του ότι ο ένοχος πολλάκις κ των κινήσεών του προδίδεται

  • Ποιος έχ' στα χέρια μέλι, κι δεν θα γλύψ' του δάχ'λου; 

    Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)
    Λέγεται ως ενδεικτικόν προς τους διαχειριζομένους χρήματα, ότι ταύτα σκανδαλίζοντα αυτούς εξωθούν εις παρεκτροπών