Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 166-185 από 259
-
Όσω πλέει, δε βουλιάζει
(1919)Εφ' όσον αι υποθέσεις τινός εοδούνται, δεν υπάρχει άμεσος κίνδυνος καταστροφής, ή εφ΄όσον ασθενεί τις ουχί βαρέως δεν υπάρχει φόβος, μήπως ο ασθενής αποθάνη, έστω και άν η ασθένειά του επί πολύ διαρκέση -
Όταν τύχη ο αετός το παίρνει η κουρούνα, όταν τύχη η κουρούνα δά το παίρνει ο αετός
(1919)Η παροιμία λέγεται ίνα εξαρθή τίνος η αξιοπρέπεια -
Οι αγάδες θέλουν κώλο κι η γυναίκα θέλει ψόλο
(1919)Άσεμνος αντικόνιους του γυναικείου χαρακτήρος -
Ούτε συ παππά στα φώτα, ούτε εγώ 'ς τον αγιασμό σου
(1919)Λέγεται όταν δυο τινές οργίζωντας καταγγήλων και διακόπτωσι τους μετ' αλλήλων σχέσης των -
Οχ, ούχα, πεθερά που 'χα. Σκατά στην ψυχή της, τι καλή γυναίκα πουται
(1919)Λέγεται ειρωνικώς επί εκείνων, οίτινες έχου την ατυχίαν να έχωσι δυστρόπους και κακάς γυναίκας, πεθεράς, κ.λ.π. -
Πα' να δείρω τα παιδιά μου και θυμάμαι τα δικά μου
(1919)Δηλαδή θέλω να δείρω, να επιπλήξω τα τέκνα μου δια τας αταξίας των, αλλά συγκρατουμαι νε τον αναλογισμόν ότι και εγώ εις την ηλικίαν των τα αυτά έπραττον -
Πάει σειρά το βασίλειο
(1919)Λέγεται όταν πολυμελούς τινος οικογενείας πάντα τα τέκνα αποβαίωσι καλά ή κακά -
Πάρε ξύλο, γκιάσε αντί
(1919)Ερμηνεία: Επί των θελόντων είναι κ' ως έτυχεν, ενώ αι προτάσεις δεν το επιτρέπουσι να κάμωσι τι -
Παππαδιά κουρεψομούνα ποιος στο κούρεψε, κουρούνα; Ο παππάς να φκιάση γούνα
(1919)Ερμηνεία: Η παροιμία σημαίνει ότι δεν πρέπει να ανμιγνύεται τις εις υποθέσεις ξένας, αίτινες δεν έχουν δι' αυτου κανέν ενδιαφέρον -
Πέντε κείθε και μιά δώθε
(1919) -
Πεντάρα πείρνουμε, πένταρα τρώμε
(1919)Λέγεται επί της πτωχής εκείνης τάξεως του λαού, ήτοις ζη εν στερήσοι και κακουχίας, ψευτοζή, ψευτοπερναει, σπρώχνει τη μιά ΄μέρα με την άλλη, και ήτις αυτοζή εν των ελαχίστων εισοδημάτων, άπνα έχει -
Περσσότερα αρνοκέφαλα, παρά κριαροκέφαλα
(1919)Η παροιμία αυτής πολύ πιθανόν να έχη την αρχήν της επί τίνος διηγήσεις -
Πηγάδι θε ν' ανοίξουμε;
(1919)Λέγεται όταν δύο ή και περισσότεροι ίστανται ακίνητοι ο εις απέναντι του άλλου και συζητουσιν επί πολύ. Λέγεται και άλλως : Αι αρκετά τ΄ ανοίξαμε το πηγάδι, πάμε πάρα πέρα, ή ακόμα δα τ΄ ανοίξαμε το πηγάδι;