Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Λουκόπουλος, Δημήτριος"
-
Με τ'ν κλάψα δε βγάν'ς τίπουτα
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926) -
Με τα λεπτά μου γαμώ την κερά μα
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1927)Ερμηνεία: Φανερώνεται η δύναμη τών χρημάτων -
Με τα πουλλά κι τα λίγα
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928)Ερμηνεία: Επί επιβαλομένως προσθέτου δαπάνης εκεί όπου πολλά και την αλώθεσαν αχρι τουδε προς επίτευξην σκοπου τινός -
Με τν ντροπή γω κι με τ' διαφουρά σεις
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928)Λέγεται προς αποκτήσαντα επιθυμητόν τι επιδιωκόμενον υπό δυο -
Με το μεγαλύτερό σου σκόρδα να μη φυτεύης
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)Με τον ανώτερόν σου μην τα βάνης -
Με το μπάρμπα σου σκόρδα μη φυτεύης
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)Ερμηνεία: Εις άνισους αγώνας μην εκτίθεσαι -
Με το νου πλουταίνει η κόρη με τον ύπνο η ακαμάτρα
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926) -
Με τον παρά μου, γαμώ και την κυρά μου
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)Ερμηνεία: Η δύναμις των χρημάτων -
Με τον παρά μου, γαμώ το μάστορά μου
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)Ερμηνεία: Η δύναμις των χρημάτων -
Μέγας είσαι πλάτανε, και θαμαστά τά κουμπουρέλια σου
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1927)Ερμηνεία: Κατά τό Μέγας είς συ Κύριε 'γ θαυμαστά τά έργα σου -
Μέγο όνομο τσαι κουτούλικο 'ιδι
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Μεγάλο όνομα και κουτσοκέρατο γίδι -
Μέγον βούτζι φα, μέγον gατζί μη λες
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Μεγάλη μπουκιά φάγε, μεγάλο λόγο μη λες -
Το ρέμα
Μέσα σε ρέμα δεν κάνει να κοιμάται κανένας. Εκεί είναι πολλά δαιμονικά και πέρνουν κιόλας, και μπορεί να πάθη κάνα κακό. Το ότι είναι πολλά δαιμονικά στα ρέματα το λέει και η παροιμία. <Διάολε απ'το ρέμα!>. Στα ρέματα περνάν και την ημέρα νεράιδες, ξωτικά, όλα τα δαιμόνια. Λουκόπουλος, Δημήτριος (1948) -
Μεγάλα δέντρα πλεισμεύα απ'τα κλαδιά του κισσού είναι και λέγονται στοιχειωμένα.
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1927) -
Μεις είμεστε σεράνdα νομάτοι, πενενdάβου μας κατέχουμε
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Εμείς είμαστε σαράντα νομάτοι (λίγοι) και γνωριζόμαστε μεταξύ μας -
Μεις, αρ να ψοφήσουμε 'ς την bείνα, 'α ειπουν 'dι : έφαν bολύ τσαι τσατλάτσαν
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Εμείς, αν τύχει και ψοφήσουμε από την πείνα, θα πουνε : φάγανε πολύ κι έσκασαν. Όταν ο άλλος δεν ξέρει τον καημό σου, αλλά σε παίρνει κιόλας για ευτυχισμένο -
Μερικοί Φαρασιώτες είχαν τάμα να επισκεφθούν το Σταυρό, ερειπωμένο ξωκλήσι. Είχε μπροστά αγίασμα του Σταυρού το πεγάιδι, κι ένα μεγάλο0 πλατάνι. Εκεί έσφαζαν γουρπάνια και διασκέδαζαν όλη τη μέρα. Πολλοί έλεγαν πως έβλεπαν μέσα στο αγίασμα μια κλώσσα με τα πουλιά της το φτέρωμα τους ήταν χρυσό. ‘’Όταν έτρεχαν να τα πιάσουν, χάνονταν, από μπροστά τους. Άλλοι πάλι έλεγαν πως έβλεπαν ασημένιο σταυρό...
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Μη βαρής την κιφάλα, να μην πιταχτή του μιλγκόν
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1923)Μην εξοργίζεις τα πράγματα, διότι θα αποβούν εναντίον σου