Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ."
-
Αντροκαλιούμαι = παλληκαρεύομαι, τροκαλώ, ήρθε και μ' αντροκαλιότανε. Αντρειγεύομαι = αντροκαλιούμαι
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. -
Από Μαρτιού και Σετεμπριού ίσα τα μερονύχτια
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1918) -
Από τα ψες ως σήμερο είν' άντρας μου στο μύλο. Για πείτε μου, γειτονισσες, να παντρευτώ για να μείνω;
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1919) -
Απόθανε να σ' αγαπώ και ζιε (ζε) να μη σε θέλω
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1919) -
Απού' νε γέρος κουζουλός, απού τα νιότα τώχει
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1918) -
Απρίλης, Δρίλης τέσσερις, Μάις, Κουτσούκλης πέντε, δυο που μ' έχεις, δυο που σ' έχω δικό μας είναι το παιδί
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1919) -
Αραbας καλός αραbατζής τυφλόςφεύγατε κοριτσάκια μου να μη σας πάρη τρόχλος
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. -
Αρά και που θε τα βρεθή, αρά και που θα λάχη, κόρη με τα ξανθά μαλλιά και μαύρα μάτια τάχη
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. -
Αρβανίτικο κεφάλι
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. -
Αρτουπάλ-άδες = φαντάσματα. Είδος σειληνών. Και Ατσουπάς -άδες.
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. -
Ας με λένε νταμπασίνα κι ας ψοφώ κι απού την πείνα
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1919) -
Ας τον το μύλο κι' ας βροντά και το νερό κι' ας τρέχει
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1919) -
Αυτός είναι βίδα
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1919)Ανισόρροπος (Εννοείται οτι του λείπει βίδα, οτι είναι χαλασμένο μυαλό) -
Αψές επήραν οι για γερανοί την κούνια σου
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ.Ερμηνεία: Περί των ψευδώς λεγόντων ότι είναι πολύ νέοι -
Βαριχνάς (Α.Κ.) ο Βραχνάς (Δ.Κ.) εφιάλτης.
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. -
Βιστερά(η) = προσβολή αόραντος πονηρών πνευμάτων
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. -
Βουηθά ο τόπος, Διγενή, και βγαίνει κερδεμένος
Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1918)