Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Μανωλακάκης, Παπαγιάννης"
-
Αγάλια αγάλια πας μακρά ρωτώντας εις τη[ν] μπόλη[ν]
Μανωλακάκης, Παπαγιάννης (1891)Ερμηνεία: Χρόνω και κόπω τα καλά κτώνται -
Ακάλεστος γά(δ)αρος 'στο γάμο(ν) τι γυρεύει
Μανωλακάκης, Παπαγιάννης (1891)Επί των απροσκλήτους προσερχομένων εις γάμον ή συμπόσιον -
Ακάλεστος φίλος καθάριος χοίρος
Μανωλακάκης, Παπαγιάννης (1891)Επί των απροκλήτας προσερχομένων εισ γάμον ή συμπόσιον -
Ακόμη (δ)εν ήβγ' απού τ' αυγό(ν)και πετά στον ουρανό(ν)
Μανωλακάκης, Παπαγιάννης (1891)Ερμηνεία: Επί της προτύρης μεγαλουχόντων αγροίκων και απείρων. -
Ακόμη [δ]έν εθώκαμε[ν] κ' οι πετεινοί κουκίσαν
Μανωλακάκης, Παπαγιάννης (1891)Ερμηνεία: Επί απροόπτων -
Ακόμη ψες έκοψα το φαλί του
Μανωλακάκης, Παπαγιάννης (1891)Ερμηνεία: Επί των προώρως μεγαλοχούντων αγροίκων και απείρων -
Αλε τα μαλλιά σου μέσα
Μανωλακάκης, Παπαγιάννης (1894)Ερμηνεία: Επί των επιχειρούντων σπουδαίων έργον -
Αλίμονο(ν) τον ανδρειωμένο(ν) σα(ν) τον πιάσουν δυο σπασμένοι
Μανωλακάκης, Παπαγιάννης (1891)Ερμηνεία: ουδ. Ηρακλής προς δυό τους γαρ Μιλιωνίδας έφυγεν “Η ισχυροτέρα δύναμις καταβάλει την μικρότεραν” -
Αν αντέρτης πάλι και μ' εύρης Καραμπουρνιώτην να με πης
Μανωλακάκης, Παπαγιάννης (1891)Ερμηνεία : Ανήρ φεύγων ου μένει λύρας κτύπον -
Ανάγλειμμα του βγα τα γέλια
Μανωλακάκης, Παπαγιάννης (1894)Ερμηνεία: Όταν εν τη χαρά επέλθη λύπη εκ δυστηχήματος -
Αναθεμα γονιούς γονιούς και μερικές μαναδες απου παντρεύγου(ν) τις μικρές κι αφήνου(ν) τις μεγάλες
Μανωλακάκης, Παπαγιάννης (1891) -
Ανέπιασε τη παλλαρό να μάθης τη αλήθειαν
Μανωλακάκης, Παπαγιάννης (1894) -
Ανελαμπή ψήνει κουκκιά καρβουνοτιά το φα(β)α
Μανωλακάκης, Παπαγιάννης (1891) -
Αντί να σείουνται τα πανάφλια, σείουνται τα κατώφλια
Μανωλακάκης, Παπαγιάννης (1891)Ερμηνεία: Επί μεμψιμοιρούντων κατ΄άλλων ζημιωθέντων πλείονα αυτής -
Απ' ανέρπιστο σχοίνον βγαίν' ο γερολαός
Μανωλακάκης, Παπαγιάννης (1894)Ερμηνεία : Επί των προσφόρων