Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Πουλάκης, Δημήτριος Γ."
-
Στ΄αντρούν τ' ανακουμπώματα πετιέται κ' η γυναίκα
Πουλάκης, Δημήτριος Γ. (1885) -
Στ΄αστρί ρίξαμε
Πουλάκης, Δημήτριος Γ. (1891)Είχαμε πολύν καιρόν να σε ιδούμε (Καθαυτό: εκάμαμε μάγια για να έρθης να σε ιδούμε) -
Στο τάδε σπίτι δεν κράζουν οι κούροι, μόνο κράζουν κότες
Πουλάκης, Δημήτριος Γ. (1891)Κούροι = πετεινοί -
Τ' ακριβοκόπου το πουγγί σε χαροκόπου χέρια
Πουλάκης, Δημήτριος Γ. (1890)Ερμηνεία: Λέγεται για τους φιλάργυρους όπου έχουν παιδιά άσωτα, που ξοδεύουν αλύπητα όσα ο πατέρας τους μ' όλην την οικονομία εμάζωξε. -
Τα βουνά τρένουνε και τ' αήωνια κρυώνουμε
Πουλάκης, Δημήτριος Γ. (1890)Τα μικρά παιδιά (= αηώνια) κρυώνουνε σα χιονίζη (σαν τρέμουν τα βουνά από το χιόνι) -
Τα γέλια χάνουν την τιμή, τα μείτωρα τη γνώση
Πουλάκης, Δημήτριος Γ. (1890)Ερμηνεία: Δεν πρέπει να γελά κανείς πολύ και να χωρατεύη πολύ -
Τάδεσα και ήκατσα (δηλ. τα χέρια)
Πουλάκης, Δημήτριος Γ. (1885)Ένεκα ελλείψεων των αναγκαίων εργαλείων ή και χρημάτων, δεν δύναμαι να εργασθώ -
Τέτοια ώρα να ξυπνάς
Πουλάκης, Δημήτριος Γ. (1885)Σημείωση: Με τους βραδέων λαμβάνοντας γνώσιν γεγονότος της -
Το κακό θέλει αντίκακο
Πουλάκης, Δημήτριος Γ. (1885) -
Το κακό μπαίνει με το προχώνι και βγαίνει με το βελόνι
Πουλάκης, Δημήτριος Γ. (1889)Προχώνι = μέρος του νερόμυλου, με το προχώνι = πολύς, άφθονος -
Τόνα μ' αυτί κάνω χωνί το άλλο μου κανάλι για να τα βάνω αφ' τη μια να βγαίνουν αφ' την άλλη
Πουλάκης, Δημήτριος Γ. (1885)Λέγε ότι θέλεις, κατηγόρα με, ολίγον με μέλει. -
Τόνε ξανοίγω από νερό ως αλάτσι
Πουλάκης, Δημήτριος Γ. (1885)Προσφέρω (τινί) πάσας τας δυναταίς περιποιήσεις -
Τον άνοιξα αφ' το βορεια
Πουλάκης, Δημήτριος Γ. (1885)Ήνοιξα το στόμα μου προς τον βορράν, τουτέστι στερούμαι την προς το ζήν -
Τον είταιρο συμπέθερο, τον κάλλιο σου κουμπάρο
Πουλάκης, Δημήτριος Γ. (1891)Είταιρος (επίθετο) = ίσος, όμοιος