Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Μαρινάτος, Σπ."
-
Η μοίρα μου όθεν πηαίνει αγγειά τσακίνει
Μαρινάτος, Σπ. -
Η νύφη έτσι γεννηθή 'ς τα πεθερικιά μοιάζει
Μαρινάτος, Σπ. -
Η χελώνα τα παιδιά της αγγελόπουλα τα κράζει
Μαρινάτος, Σπ. -
Ή δείρέ το τ' αρχοντικό ή χέρι μη ντου βάλης
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία: Ή με επειχείριε τι ή επιχειρήσας μη αφήσης ημιτελές -
Ήλιου κύκλος άνεμος και φεγγαριού χειμώνας
Μαρινάτος, Σπ. -
Ήταν αχαμνό τ' αρνί κ' είχε και πλατειά ορά
Μαρινάτος, Σπ. -
Ηύρ' ο χοίρος την γενιά του κ' αναχάρηκ' η καρδιά του
Μαρινάτος, Σπ. -
Θα ντόν γκάμω τρίω λεφτώνε
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία: Φράσις δηλωτική εσχάτου εξευτελισμού, εις ον δι' υβρέων σκέπτεταί τις να υποβάλη έτερον -
Θα ντον γκάμω να μη μπερνάη απάνουθέ του ούτε σκύλος
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία: Φράσις δηλωτική εσχάτου εξευτελισμού, εις ον δι' υβρέων σκέπτεταί τις να υποβάλη έτερον -
Θάνατος με πολλούς θάνατος δεν λογιέται
Μαρινάτος, Σπ. -
Θε μου και κάμε με ζουρλό να με φοβάτ' ο κόσμος
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία: Επί ανθρώπου, όστις προσποιείται τον φοβερόν με ζημίαν της ιδίας υπολήψεως, όστις θέλει να φαίνηται παλληκάρι κ.λπ. -
Θέλει την ταβερνιάρα μεθυσμένη και το βουτσί γιομάτο
Μαρινάτος, Σπ. -
Θέλεις θέριζε και δένε, θέλεις δένε και κουβάλιε
Μαρινάτος, Σπ. -
Θειά και μπάρμπας μ' έθρεψε πολλή φωτιά που μ' έκαψε
Μαρινάτος, Σπ. -
Θεό κ' γείτονα κανείς δεν γελάει
Μαρινάτος, Σπ. -
Θεό και γείτονα κανείς ποτέ του δε(ν) γελάει
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία: Τον φιλοπερίεργον γείτονα δύσκολον είναι να εξαπατήσης, μην προσπάθει καν να κρύβης απ' αυτού -
Κ' αν νυχτιώση, παλληκάρι, κάτσε να βγή το φεγγάρι
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία: Επί ανθρώπου, ον θέλουσι να κρατήσωσι πέραν της νυκτός