Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Λουκόπουλος, Δημήτριος"
-
Κάλλιου πέντι κάρνα, μπέρι χίλια πρόβατα
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)Λέγουν ότι ελέχθη από γύφτον σιδηρουργού, όστις εν καιρώ χειμώνος αδύνατον να υποφέρη το ψύχος άνευ φωτιάς -
Κάλλιου σκύλ' απού τήγ Κρήτ' μπέρι φίλου Κραβαρίτ'
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1922)Ερμηνεία: Δηλαδή ο Κραβαρίτης δεν γίνεται φίλος -
Κάλλιου σκυλ' απου τηγ Κρήτ' μπέρι φίλον Σαλουνίτ'
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1922)Παρεμφερής Κραβαρίτης 1 -
Κάλλιου χιερότερου κι θκό μ' μπέρι καλύτερου κι ξένου
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1922) -
Κάλλιου ψειριασμένους παρά πουντιασμένους
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)Παροιμία λεγομένη προς δικαιολογίαν της αποποιήσεως λουσίματος της κεφαλής -
Κάμ'ς πάθ'ς μη σι πουνέσ'
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1902) -
Κάμι μι νονητόν να σι κάμου πλούσιουν
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1902)Κάμι μι νονητόν = Δόσε μου γνώμη, νοητός = ο γνωστικός -
Κάμι μι σουφό (ή νουητό) για να σι κάμου πλούσιου
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)Παροιμία επί ημών προνοητικόν, θα ήμουν πλούσιος -
Κάν' σαν αλπού του Μάη
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1923)Τότε ένεκα του οργασμού η αλωπήξ είναι σχεδόν εξω φρενών -
Κάν' της μασκαράς τ' σκ'λιών
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1923) -
Κάνας μύθος ψιματ'νός δεν είνι
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1923) -
Κάνει σαν του παπά τα γουρούνια
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1927)Ερμηνεία: Για έναν άτακτο και αυθαίρετο άνθρωπο. Πολλές φορές λέγεται και ειρωνικά για άτακτο παιδί. Συνοδεύεται από κείμενο. -
Κάνουν τση γράς το σωρό αυτοί
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)Όταν πίπτουν σωρηδόν ο εις επί του άλλου -
Κάνω γάμο να φάνε τα παιδιά μου
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)Λέγεται όταν τις ευωχήται, δια να ευχαριστήση αποκλειστικής τον εαυτόν του -
Κάνω γάμο, φάμ' πιδιά μου φάου ιγώ κι η φαμιλιά μου
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)Όταν τις εν ημέρα πανηγύρεως του χωρίου του, ότε το επισκέπτονται, πανηγυρισταί από ξένα χωριά δεν έχει ξενιζόμενον τινα, παρ' όλα τα έξοδα φαγητών κλπ. Άτινα υπέστη