Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Παπαθανασίου, Θεόδωρος"
-
Μι του νου τ' μπαϊράμ!
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται εις ειρωνεία για κείνους, οι οποίοι μολονότι δεν έχουν καμίαν ένδειξιν επιτυχούς εκβάσεως των υποθέσεων των, πανηγυρίζουν εκ των προτέρων των επιτυχιών των -
Μι τού ζόρ' παντρειά;
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως ενδεικτικόν εκείνων, που βάζουν τους άλλους ν' αποδεχθούν την αποζίν των -
Μι τουν παρά μ' γαμώ κι την κυρά μ'
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Ερμηνεία: Λέγεται ως ενδεικτικόν για κείνους, οι οποίοι βασιζομένοι εις την ατομικήν των ικανότητα δεν έχουν αναγκην βοηθείας άλλων -
Μι φασούλ' φασούλ' γιμώζ' του σακκουλ'
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως ενδεικτικόν του ότι δια της οικονομίας και περισυλλογής επιτυγχάνονται πολλά -
Μί βιό καλό δέ bαρακαλώ!
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ώς ενδεικτικόν εκείνων, οι οποίοι έχοντες πεποίθησιν είς τάς δυνάμεις των δεν εννοούν να κατέλθουν είς ταπεινωτικάς παρακλήσεις -
Μισιακό γουμάρ' νε ζη, νε ψουφάει
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται επί συνεταιρικών κτημάτων, των οποίων την καλλιέργειαν εκάτηρος περιμένει από τον άλλον, νε.. νε, τουρκική = σύτε – σύτε -
Μουνό δέ φτάν', διπλό πιρ'σεύ
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως ενδεικτικόν για κείνους, οι οποίοι ευρίσκονται προ σοβαρού διλήμματος -
Μπαμπά, όdας μ' ουρμήνιβις, ιγώ μιτρούσα μύγις
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως ενδεικτικόν για κείνους, που δεν θέλουν να φορτώσουν το μυαλό τους με τας διδομένας συμβουλάς και ασχολούνται σε μηδαμινά πράγματα -
Μπατχαβά ξίδ', γλυκότερου π' του μέλ'
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ειρωνικώς για κείνους που δεν θέλουν να εξοδεύσουν πολλά, και τούτου ένεκα προτιμούν πράγμα έστω και κατωτέρας ποιότητος -
Μπήκιν μέσα ου Δισπότ'ς
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ειρωνικώς για τις νοικοκυρές, που εξ αμελείας τσικνώνουν το φαγητόν -
Μπίτσ' σι ου γάμους κι η χαρά, μάσ' τα χλιάρια, πιθιρά!
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως προτροπή προς επάνοδον εις την τάξιν μετά πάροδον εκτάκτου τινος συμβάντος -
Μπρουστά γκριμνός, κί πίσου ρέμα
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται γιά τούς ευρισκομένους πρό αδιεξόδου -
Να 'σι κι συ!
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται για συμβουλή για κείνους, οι οποίοι την διαχείρησιν της περιουσίας την εγκαταλείπουν εις άλλους -
Να μιλάς μον΄ του Σαββάτου
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως απαγόρευση προς εκείνους, που αυτόκλητοι επεμβαίνουν στη συζήτηση -
Να σι πη ου παπάς που φτι, κι΄ου διάκους που κιφάλ'
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Ερμηνεία: Έμμεσος κατάρα υπό τύπον ευχής -
Να φκιάης κινούργια σακκούλα!
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λεγέται ειρωνικώς προς τους δανειστάς, ότι από μερικούς οφειλέτα, δεν πρέπει να έχουν ελπίδα, επιστροφής του δανείου -
Νά 'ταν η ζήλεια ψώρα, θα γιόμουζ' όλ' η χώρα
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως ενδεικτικόν του ότι η ζούλεια δεν είναι κολλητική αρρώστεια, αλλ' έμφυτος -
Νε η γάτα, νε η ζημιά τς!
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως ενδεικτικόν δι εκείνους, που κατορθώνουν μεθ' εκάστων πράξιν να θέτουν τα πράγματα στην θέσιν των -
Νε σκόρδου έφαγι, νε σκουρδές βρουμάει
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως ενδεικτικών εκείνων, που και μετά την κακήν πράξιν κατορθώνουν να παρουσιάζωνται κι οι α8ωότεροι του κόσμου