Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Κολίτσης, Ανδρέας Μ."
-
Ο Θεός θωρεί τζάι θυιά
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Δηλαδή ο Θεός κρίνει έκαστον αναλόγως την πράξεων του -
Ο Θεός σκάλες ανεβάζει, τζαί σκάλες κατεβάζει
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Άλλους ο Θεός ανυψώνει και άλλους ταπεινώνει -
Ο κάττος τζι' αν εγέρασεν τα νύσσια πούσσιεν έσσιει
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951) -
Ο κόσμος τόσσιει τούμπανον τζι' εμείς κρυφόν καμάριν
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951) -
Ο ουρανός ο ξάστερος εφ φοάται π' ασταπές
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951) -
Ο οχτρός έσσιει πολλά πόδκια
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Ερμηνεία: Ο Σατανάς ενεργεί διαφοροτρόπως -
Ο παθός ε'ν' ο γιατρός
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951) -
Ο παπάς τα ομπρός του εν εθώρεν τζιαι τα πίσω του ανηγέλουν
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Ερμηνεία: Για κάποιον οποίος δεν βλέπει τα δικά του και κατηγορεί τους άλλους -
Ο πελλός αν δεν έσσιει νουν, έσσιει πόδκια
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951) -
Ο πελλός εποτζιοιμήθην, τζιαι πελλόν όρωμαν είδεν
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951) -
Όσοι μπαίνουν ψι΄όσοι φκαινουν της Παρασσιευκήν στην Χώραν
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Χώρα= ούτω καλείται η πρωτεύουσα Λευκωσία παρά του λαού -
Οι δκυό τον έναν δέρνουν τον τζι οι τρείς καταλαλούν τον τζί οι τέσσερις σκοτώννουν τον τζί οι πέντε κουβαλούν τον
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Δια να δηλωθή η δύναμις των πολλών -
Ούλοι λαλούν τζιαι πολαλούν τζι' ο στραός τζιεί που πονεί
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Όταν κάποιος μιλά διαρκώς για κάτι που τον ενδιαφέρει -
Ούλος ο καβκάς, εγ για το πάπλωμαν
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951) -
Ούτε τον οχτρόν μου να δω ούτε τον σταυρόν μου να βάλω
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Ερμηνεία: Λέγεται για κάποιον ο οποίος δεν τολμά να διακινδυνεύση για κάτι