Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Λουκόπουλος, Δημήτριος"
-
Θα σ' αλλάξου του γιακά απ' του ξύλου
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1923)Ερμηνεία: Υπερβολικά θα σε δείρω -
Θα σ' κουθώ να πάρου τα μάτια μ' να πάου πίσου ντούν ήλιου κι να μη ματαγυρίσου
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1922) -
Θα σ' πέσ'νι τα πέταλά σ' ναρθής
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1923)Ειρωνική έκφρασις προς εκείνον όστις βαρύνεται να έλθη -
Θα σ' του βάλου στου ρ'ζαύτ'
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1923)Δηλαδή θα σε εξαναγκάσω βιαίως. Δηλαδή θα βάλω το πιστόλι ως την ρίζαν του αυτιού σου και θα σε απειλώ, εάν δεν υπακούσης, να πυροβολήσω -
Θα σ' τουν φκιάσου του λάκκου ιγώ
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1922)Ερμηνεία: Θα σου παρασκευάσω κακόν, θα σε επιβουλευθώ -
Θα σε πιάσω στον κορύτο 'γω!
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)Κορύτος = μικρά σκάφη, ένθα τρώγει ο χοίρος -
Θα σι στείλω ικεί π' ψαίν' ου ήλιους του καρβέλ'
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1923)Θα σε στείλω εις εξορίαν μακράν εις την διακεκωμένην ζώνην -
Θα τα πάρ'ς ξιρουμέτρ'
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1923)Λέγεται επί ελπίζοντος ματαίως ότι θα λάβη χρήματα δανεισθένατα εις αναξιόχρεων -
Θα το 'βρς κείνου π' χαλέβ'ς
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1922)Ερμηνεία: Καταλαμβάνομαι από δυστήχημα, όπερ ηδυνάμην να προλάβω -
Θα του πάρω τν αμαλαϊά!
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928)Αμαλαϊά λέγεται η αβόσκητος νομή εις λειβάδι. “Θα του πάρω την αμαλαϊα” λοιπον = θα πάρω την παρθενίαν. Λέγεται ειρωνικώς επι αποτυχίας εις απόλαυσιν αγαθού, το οποίον επιδιώκει ζωής ανθρώπον, όστις δεν το έχει -
Θα τουν ίδου κι αυτνού τουν καπνό!
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)