Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Λήμμα "ελιά"
Αποτελέσματα 119-138 από 142
-
Τής ελιάς τό φύλλο
(1889)Ερμηνεία: Περί ανθρώπων τετραπερασμένων ομιλούντες λέγουν αυτός είναι “τής ελιάς τό φύλλο” ίσως διότι η ελαιά είναι αειθαλής -
Τίς ελιές τί μασάμε, τά μούτρα κατεβάσαμε καί τά μπόκολα στ' αφτιά, στάλα λάδι στή φωτιά!
(1957)Μπόκολα = στολίδια σάν σκουλαρίκια στ' αφτιά -
Τό Θεριστή, ο νοικοκύρης τηράει τήν ελιά καί τραβάει τά μαλλιά του
(1952)Τόν Ιούνιο οι ελιές δέ δείχνουν τόν καρπό τους. Ύστερ' από τήν άφθονη ανθοβολία τους, απομένουν σά μέ σκέτα φύλλα -
Τό μέσα τής ελιάς καί τ' όξω τής καρύδας
(1963)Η παροιμία λέγεται όταν κατά τήν μοιρασιά μάς γελούν, όταν εκ κληρονομίας μάς αφήνουν τό άχρηστο ή τίποτε. Διότι ούτε τό κουκούτσι τής ελιάς τρώγεται, ούτε η καρυδόφλουδα -
Τράβηξα τ' ς ελιάς τό φαρμάτσι
(1943) -
Τράβηξε τσή 'λιάς τά φαρμάκια
(1938)Σημαίνει ότι υπέφερε πολύ. Ελέγετο συνήθως διά τάς αραβωνιασμένας, όταν ο μνηστήρ εδυστρόπει νά δεχθή τόν γάμον, προβάλλων διαρκώς νέας απαιτήσεις -
Τραβώ τής ελαιεάς τά βάσανα
(1892) -
Τραύξιν τσ' ιλιάς κί τσ' πικραλιάς
(1940) -
Τρώς ελιά, δέν είναι δική σου δουλειά
(1889)Ερμηνεία: διότι οι ελαίας τρώγοντες δέν έχουσι δύναμιν πρός εργασίαν -
Τρώς ελιά, δέν είναι δική σου δουλειά
Ερμηνεία: επί τών μή δυναμένων νά εργάζονται διά τήν κακήν τροφήν -
Τσ' ελιάς τό φύλλο 'ναι
(1963)Λέγεται γιά άνθρωπο πονηρό, έξυπνο, επιτήδειο, ψεύτη, ανυπάκοο, κ.τ.λ. Π.χ. “Έξυπνο, περίεργο, ψεύτικο! Τσ' ελιάς τό φύλλο 'δά, πού λέ' ο λοός” -
Τσ' ελιάς τό φύλλο κι' ά χαθή, πάλι δέ θά ξαναβρεθή
(1963)Π.χ. “Καλές είναι, μά δέν είνα σά dή μάνα dωνε. Εκείνη δέν είχε dαίρι. Τσ' ελιάς τό φύλλο, λέει, κι' ά χαθή, πάλι δέ θά ξαναβρεθή” -
Τσ' ελιάς τό φύλλο κι' ά χαθή, πάλι θένα ξαναβρεθή
(1963)Π.χ. “Ιά 'να τώρα πού νάχη καλές δουλειές καί νά ξεπέση, λέει, δέ βαριέσαι! Δέ χάνουdαι dέθοιοι άθρώποι. Ένας λόος λέει “Τσ' ελιάς τό δύλλο κι' ά χαθή, πάλι θένα ξαναβρεθή”. Θένα = θά, ιά 'να = γιά ένα