Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Βαλαβάνης, Ι."
-
Το κολογκύθιν 'ς εμόν ρο κεφάλιν έσπασεν
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Η κολοκύνθη επί της εμής κεφαλής εθραύσθη -
Το κορίτσιν ντ' απραγιώνει 'ς ση πεθερούδ στείλαν άτο ς σου κορού.
Βαλαβάνης, Ι. (1918) -
Το λύκον ετραυαγέλιζαν κ' εκε΄νος έλεεν του πόπα τα αιίδια α κι' αν πάνγε
Βαλαβάνης, Ι. (1877)Ερμηνεία: Επί εκείνων οίτινες άλλα διανοούνται και λέγουσι ενώ άλλα συμβουλεύσουσι εις αυτούς -
Το λώμαν ετιμεσέμ με κι ο κύρη μ' κ' ετίμεσέμ μ'
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Υπό της εσθήτος ετιμήθην, υπό δε του πατρός ούκ ετιμήθην -
Το μαλλί μ εσκώθεν απάν
Βαλαβάνης, Ι. -
Το μαλλίν ατουν κ εταίριασεν
Βαλαβάνης, Ι. (1918)Η θρίξ αυτών ου συνεβιβάσθη. Επί των ου δυνάμενων συμπνόνα είναι. -
Το μήλο απ' όξω είναι κόκκινο και μέσα χει σκουλήκια
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ίσως κάνταυθα “Ενδοθι μεντών Εκάβην έκτωθι την Ελένκος” -
Το μυτίν ατ τρέσ'
Βαλαβάνης, Ι. (1874) -
Το μωρόν ους να κι κλαίει τσιτσίν κι δίγν άτο
Βαλαβάνης, Ι. (1877) -
Το νερόν ας σο κεφαλίν κόφκεται
Βαλαβάνης, Ι.Παραινούσα εν ανάγκηδεν καταφεύγειν προς άρσιν δυσχέρειας ενός προς τούτον παρ' ω δύναμις μάλιστα -
Το ξύλον ας σομ παράδεισον εξήβεν
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ερμηνεία: Επί των διά λόγου μεν ουχί διά ξύλου δε (δαρμών) διορθωθέντων