Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Λήμμα "είμαι"
Αποτελέσματα 118-137 από 236
-
Θαρρούσα τσαί γώ, πούς έσονε τ' παπά – Μανιά τ' άλογο
(1943)Τίποτα σπουδαίο δηλ. σάν τό άλογο τού παπά πού ήταν ξακουστό γιά τήν ταχύτητά του -
Καί οποίος νάναι, κάτι αξίζg!
(1876) -
Κατά πούτον η βρωμούσα ήτο κί η παρακρατούσα
(1888)Παρακρατούσα = θεραπαινίς, η συνοδεύουσα καί διακονούσα τήν κυρίαν αυτής -
Κουτουρνού 'κ' έν' , χράν 'κ' έχ' !
(1939)Κίτρινη δέν είναι, θωριά δεν έχει. Ειρωνία γιά κείνους πού αρνούνται μιάν ολοφάνερη αλήθεια. Ανάλογο μέ τό: Δέν είναι Γιάννης είναι Γιαννάκης -
Μέ ποίον σμίγεις, πέ μου, γιά νά σου ειπώ ποιός είσαι
Κατά διορθωσ.: με ποιόν σμίγεις , άν μού ειπής, σού λέγω ποιός είσαι -
Μήτε ήταν, μούδ' εφάνη!
(1959)Σε τοιχογραφία νάρθηκος τής εκκλησιάς τού Μοναστηριού, χρονολογίας περίπου 1700- -
Νά 'σαι σού, νά 'ής εσού.... τίαν είες εσού, τίαν ήξερεις εσού
(1934)Λέγεται επί περιπτώσεων, τάς οποίας δέν αντιλαμβάνονται καλώς οι ξένοι εκτός τών αμέσως ενδιαφερομένων -
Νά 'σαι, πάει καλά, μά νάσαι κάτι
(1876) -
Ντό έν' τό κάζ' καί θά έν' καί τή καζί εβόρρα;
(1931)Τί είναι τ' αχινοπόδι καί τί θά είναι καί τού αχινοποδιού ο ήσκιος; Χαλδ. Ιδέ 964