Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Κουκουλές, Φαίδων"
-
Έκαμε καμίνι
Κουκουλές, Φαίδων (1927)Ερμηνεία: Επί παιδίου αποφεύγοντος να μεταβή εις το σχολείον. Η φράσις σχετίζεται με το μεσαιωνικόν λατινικόν Caminus και το ιταλικόν camino = δρόμος, ως δεικνύει και το συνώνυμον εν τη Δυτ. Κρήτη καμίναρε (caminare) -
Έκαμε τη μύξα του νεύρο
Κουκουλές, Φαίδων (1948)Όταν τις εις δυσχερεστάτην θέσιν ελθών, καταβάλλη υστάτην προσπάθειαν -
Έκανε κοφινίδα
Κουκουλές, Φαίδων (1927)Δια μαθητών του σχολείου, έφυγε κρυφά ή δεν πήγε. Αναχωρήσας δηλαδή ίνα μεταβή εις το σχολείον, απεκρύβη και παρέμεινεν εντός του μεγάλου εν τη οικία κοφίνου, της κοφινίδας -
Έκαψε το ποδάρι του
Κουκουλές, Φαίδων (1930)Ερμηνεία: Προς δήλωσιν του υποστάντος μέγα πένθος ή μεγάλην συμφοράν -
Έμαθα εις το γύρο και να δης !
Κουκουλές, ΦαίδωνΕπί των εκτός της υποθέσεως όντων και διδόντνω συμβουλάς. Η φράσις έχει την αρχήν της από τον γύρον των Βυζαντινών, ήτοι των εν παδίω πάλην -
Ένα ψωριάρικο πρόβατο ολόκληρο κοπάδι χαλνά
Κουκουλές, ΦαίδωνΗ παροιμία αυτή ήτο καί μεσαιωνική,α φού ήδη ο Κ. Μανασσής (Αίνος) έγραψεν: Όλην αγέλην ψωριών εν ζώον διαφθείρει. (Hesches II, 565. Εις τού Γύπαριν (Δ', 52) φέρονται οι στίχοι: Καλά μού τό λεγε οψές ένας βοσκός τό βράδυ, ... -
Έπιασε την αλεπού στο δόκανο
Κουκουλές, Φαίδων (1948)Επί του εκδικουμένου ή τιμωρούντος πονηρόν αντίπαλον -
Έτσα που κάμνει ένας μίας κόσμος, θα κάμης και συ
Κουκουλές, Φαίδων -
Έφυγε άρμα βάρκα
Κουκουλές, Φαίδων (1927)Έφυγε ταχύς, κατά παρανόησιν του άρμα πύρμα εκ της Γραφής -
Έχει κι' ο μέρμηγκας χολή και το κουνούπι άλειμμα
Κουκουλές, Φαίδων -
Έχει κι΄ ο μέρμηγκας χολή και το κουνούπι άλμμα
Κουκουλές, Φαίδων -
Έχει κι΄ ο μέρμηγκας χολή, έχει κι η μύιγα σπλήνα
Κουκουλές, Φαίδων