Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Παπαϊωαννίδης, Κωνσταντίνος Δ."
-
Πόμεινε στα κρύα του λουτρού
Παπαϊωαννίδης, Κωνσταντίνος Δ. (1929)Προς τους αποτυγχάνοντας εις τας προσδοκίας των -
Πόταξε η Νιάδα στάρι και η κάβαρνα κριθάρι
Παπαϊωαννίδης, Κωνσταντίνος Δ. (1929)Περί εκείνων, οίτινες πρώταν φυράν επί ζωής των απέκτησαν εκείνων και καιχωμένος επί τούτω -
Που δε θέλει να ζυμώση, πέντε μέρες κοσκινίζει
Παπαϊωαννίδης, Κωνσταντίνος Δ. (1929)Περί εκείνων όιτινες δι υπεκφεύγην δεν εκτελούσι το προσταττόμενον -
Που καή στη μουσταλευριά, φυσά και το γιαούρτι
Παπαϊωαννίδης, Κωνσταντίνος Δ. (1929) -
Που τα πας, κερά, τα βόδια κι αγελάρης δεν τα θέλει
Παπαϊωαννίδης, Κωνσταντίνος Δ. (1929)Προς τους απερισκέπτως διευθύνοντας τας υποθέσεις των -
Πώς θαρρείς ντον άλλονα; Σαν ντον ευτό μου
Παπαϊωαννίδης, Κωνσταντίνος Δ. (1929)Επί κατάχρηση εμπιστοσύνης -
Σα δε φτάνει το κεφάλι τραβαγιάρουν τα ποδάρια
Παπαϊωαννίδης, Κωνσταντίνος Δ. (1929)Οι πολλάκις ένεκα της απερισκεψίας μας, εκτελούμενω εργασίαν τίνα με μεγαλύτερον κόπον -
Σα μπεινας και δε νυστάζεις, κουκουλώθησε και πέσε
Παπαϊωαννίδης, Κωνσταντίνος Δ. (1929)Όταν δεν υπάρχη μέσον να θεραπεύσωμεν αναγκην τινα -
Σα μπεινώ και δε νυστάζω, όσο θέλεις σκέπαζέ με
Παπαϊωαννίδης, Κωνσταντίνος Δ. (1929)Προς εκείνους, οίτινες δι΄ απατηλού μέσου προσπαθούν να μας παρηγορήσουν -
Σαν εκανάνε ούλες οι μέλισσες μέλι, ήθελα κάνουνε κι' οι νταβάνοι
Παπαϊωαννίδης, Κωνσταντίνος Δ. (1929)Ότι όλοι οι άνθρωποι δεν έχουν την αυτήν ικανότητα -
Σένα το λέγω, πεθερά, για να τ' ακού' η νύφη
Παπαϊωαννίδης, Κωνσταντίνος Δ. (1929)Όταν διστάζωμεν ν' αποταθώμεν προς τινα δια τι, και το προτείνομεν εις έτερον επί παρουσία εκείνου -
Σεμπάτε, σκύλ' αλέστε κι αλεστικά μη δώσετε
Παπαϊωαννίδης, Κωνσταντίνος Δ. (1929)Επί απροφύλακτα πράγματα, ωσάν να μη υπάρχον ιδιοκτήται -
Σκαμνιού ποδάρι έπεσε καλύτερο στο ντόπο
Παπαϊωαννίδης, Κωνσταντίνος Δ. (1929)Καλύτερο στο ντόπο ή καρυδενιο στο ντόπο. Όταν μας εγκαταλείπη τις και τον αντικαθιστώμεν διά καλυτέρου -
Σκλάβα με θωρείς και παρθενιά γυρεύεις;!
Παπαϊωαννίδης, Κωνσταντίνος Δ. (1929)Ότι απέναντι της βιά των ισχυρών ουδεν κατορθούσην οι αδύνατος -
Τ' απίδι πέφτει πουκάτου πε ντην απιδιά
Παπαϊωαννίδης, Κωνσταντίνος Δ. (1929)Σχετική τη “ο γεννήσας υιόν ουκ απέθανεν” -
Τ΄ έχεις Γιάννη; Τ΄ είχα πάντα
Παπαϊωαννίδης, Κωνσταντίνος Δ. (1929) -
Τα λόγια του μοιάζουνε σα ντου Μαρτιού τα χιόνια
Παπαϊωαννίδης, Κωνσταντίνος Δ. (1929)Ερμηνεία: Προς τους αναιρούντας ή λησμονούντας τας υποσχέσεις των -
Τα μεταξωτά βρακιά θέλουν πιδέξιους κώλους
Παπαϊωαννίδης, Κωνσταντίνος Δ. (1929)Ερμηνεία: Περί εκείνων, οίτινες ζητούσι το ανώτερον των δυνάμεων των -
Τα ξένα ξύλα δε γκορώνουν, και σα γκορώσουν δε μπυρώνουν
Παπαϊωαννίδης, Κωνσταντίνος Δ. (1929)Ότι δια ξένων βοηθημάτων δεν δυνάμεθα να εξοικονομήσωμεν τας ανάγκας μας