Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Μαρινάτος, Σπ."
-
Είχαμε σκυλί κ' εβόχταε του σκύλου
Μαρινάτος, Σπ. -
Εκείνο που επιθυμάς εύκολα το πιστεύεις
Μαρινάτος, Σπ. -
Εμείς ψωμί δεν έχουμε κι' η γάτα πίττα σέρνει
Μαρινάτος, Σπ. -
Εμπάτε σκύλ' αλέστε κι αλεσματα μη δώσετε
Μαρινάτος, Σπ. -
Επήε για μαμή κ' έκατσε για λεχώνα
Μαρινάτος, Σπ. -
Επλούτισεν ο βασιλιάς κ' αγόρασε γαϊδάρους
Μαρινάτος, Σπ. -
Ετίναξε τα πέταλα
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία: Συνώνυμος τοις: τα τέγγλωσε, τα κακάρωσε = απέθανε -
Εύρηκ' ο κουτσός κατήφορο
Μαρινάτος, Σπ. -
Ζήσε μαύρε μου να φας τριφύλλι
Μαρινάτος, Σπ. -
Ζουλάπι
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμημεία: Ούτως ονομάζονται τα τρωκτικά ζώα. Επειδή δε ταυτά είσι συνήθως παμπόνηρα, εντεύθεν μεταφορικώς ζουλάπι λέγεται ο πονηρός και ύπουλος άνθρωπος. Ξέρεις τι ζουλάπι είν' εκειός! -
Ζουρλός άνθρωπος οργή Θεού
Μαρινάτος, Σπ. -
Η αλεπού είχεν αργατειά κι εκείνη ακριδολόγα
Μαρινάτος, Σπ. -
Η αντάρα θρέφει το λύκο
Μαρινάτος, Σπ. -
Η γίδ' από τ' αυτί δε γκουτσαίνει
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία: Μη θέλε να συσχετίσης συμβάν τι προς άλλο, μεθ' ου ουδεμίαν έχει σχέσιν -
Η γίδ' από τ' αυτί δεν κουτσαίνει
Μαρινάτος, Σπ. -
Η γουρούνα, άμα έκαμε γουρουνόπουλλα, δεν εχόρταινε ούτε γρυπάρι
Μαρινάτος, Σπ. (1918)Ερμηνεία: Αρχίζουσι να βασανίζωνται οι αποκτώντες οικογένειαν