Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Ψωμά, Ελένη"
-
Πιε νιρό νάνι του κιφάλ' σ' γιρό
Ψωμά, Ελένη (1939)Το νερό είναι το υγειέστερον ποτόν εις τον άνθρωπον -
Πότ' η Γιάνν' τσ' άχιστους κι τώρα τσιουρλισμένους
Ψωμά, Ελένη (1939)Επί ανθρώπου ο οποίος πάντοτε αδιαθετεί -
Που δα πέσ' του μήλου; Που κάτ' απ' τ' μηλιά. Κι αν παραμυρίσ' πάλι 'ς τουν ίσκιου τ'ς θα πέσ'
Ψωμά, Ελένη (1939)Ερμηνεία: Επί της σωματικής και ηθικής ομοιότητας τέκνου προς τους γονείς -
Που πάη μι ουρμίνιβης μπαμπά 72 μυίγις κάνηγαν τ' γουμαριού τουν κώλου
Ψωμά, Ελένη (1939)Ερμηνεία: Επί παιδός το οποίον δεν υπακούει εις τον μεγαλύτερον -
Πού ήταν τού λέρουμα. Στ' ν άκρ' απ' τού τσαρούχ'
Ψωμά, Ελένη (1939)Ερμηνεία: Επί ανθρώπου, όστις προκαλεί άνευ λόγου ζητήματα -
Σ'κώθ'κιν η γιούφτους να χουρέψ΄ έσπασιν του νταούλ΄
Ψωμά, Ελένη (1939)Επί απόρου και δυστυχούς τον (οπαίον κατατρέχει η τύχη) -
Σα σ' είπαν χέσ' ξικουλώθ'κης
Ψωμά, Ελένη (1939)Ερμηνεία: Επί πράξεως γενομένης συνεχώς και υπερβολικώς -
Σαν τα κακά τα προυγόνια τρώϊστι
Ψωμά, Ελένη (1939)Ερμηνεία: Επί μικρών αδελφών διαρκώς φιλονικούντων -
Σαράντα δικανίκια να σπάσουν 'ς τ' αλλνού τ' ράχ', σ' ν ιθική σ' δεν πουνεί
Ψωμά, Ελένη (1939)Επί του αναθέτοντος κοπιαστικάς εργασίας είς άλλον χωρίς να τον υπολογίζει -
Σκαμνί πουδάρ' κι αν έσπασιν, κρανίτικου 'ς τουν τόπου
Ψωμά, Ελένη (1939)Ερμηνεία: Επί ανθρώπου, ο οποίος απώλεσε πράγμα τι και ευρίσκεται εις δύσκολον θέσιν προκειμένου να το αντικαταστήση -
Σταλαματιά – σταλαματιά γεμίζ' η στάμνα η πλατειά
Ψωμά, Ελένη (1939) -
Στο σπασμένο σακκί θέλεις βάλε, θέλεις μη
Ψωμά, Ελένη (1889)Ερμηνεία: Επί των ανωφελώς ή επιβλαβώς διδόντων εις ασώτους -
Τ' άσπρα τα πουλλά, παντρεύουν τα μαύρα τα κουλιά
Ψωμά, Ελένη (1939)Ερμηνεία: Επί άσχημον και ανοικοκύρευτον κόρης, η οποία υπανδρεύεται χάριν των χρημάτων της