Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 1060-1079 από 1161
-
Το ξεραγκερό γαιδούρι ξεκουρβουλωμός στ' αχούρι
(1952)Ξεραγκερός = ξερακιανός, ξεκουρβουλωμός = ξερίζωμα, καταστροφή, αχούρι = στάβλος -
Το ξύλο εβγήκε αφ' την Παράδεισο
(1952)Πανελλήνια παροιμία, που φτιάστηκε από τα λόγια της Βίβλου (Γένεσ. 2, 16 με το ξύλο της γνώσεως. Σημαίνει πως το να ξυλίζουν κάπου – κάπου τα παιδιά τους οι γονείς, το θέλει κι΄ ο Θεός -
Το παιδί σου πάντρεψες; Γείτονα σου το 'καμες κι' όχι καλογείτονα, παρί κακογείτονα
(1952)Γιατί αλλάζουν τα νοικοκυριά και τα συμφέροντα -
Το παλιοπάπουτσο όσο το ξεφτάς, ξεφτελεύεται
(1952)Όσο ο φτωχός δείχνεται κακομοίρης, τόσο χειρότερα τον μεταχειρίζονται -
Το πούλιο χρειαζόμενο πράμα μέσα σ' ένα σπίτι, είναι μιά γριά ή ένας γέροντας
(1952)Πούλιο και πουλιό=πιό -
Το πουνεντογάρμπι όσο βραδιάζει, ξιδιάζει
(1952)Πουνεντογάρμπι = άνεμος, αναμεσα πουνέντε (ιταλική δυτικός) και γαρμπή. Φτάνει στον Ελιό περνώντας αναμεσα Ζάκυνθο και Παλική. Όσο βραδιάζει, γίνεται δυνατότερος -
Το πρόβατο, άμα θέλει να φάη ξυλιές, πάει και ξυέται στη γκλίτσα του τσοπάνη
(1952)Πολλοί θέλουνε μόνοι τους και τα παθαίνουν. Από τη συλλογή Μακρή -
Το σέμπρο και τη γυναίκα σου και που τσόχεις κακά, κι΄ α δεν τσόχης, χειρότερα
(1952)Σέμπρος (σλευ)· ο μισιακάτορας στα χτήματα, καλλιεργητής των αρχόντων στην Επτάνησο. Τσόχεις· τους έχεις -
Τό Θεριστή, ο νοικοκύρης τηράει τήν ελιά καί τραβάει τά μαλλιά του
(1952)Τόν Ιούνιο οι ελιές δέ δείχνουν τόν καρπό τους. Ύστερ' από τήν άφθονη ανθοβολία τους, απομένουν σά μέ σκέτα φύλλα -
Τον Αύγουστο παντρεύομαι, τον Αύγουστο ξεπαντρεύομαι
(1952)Ανάλογα με τη σοδειά της σταφίδας, μια κοπε΄λα μπορεί να παντρευτή ή όχι