Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Λήμμα "είμαι"
Αποτελέσματα 106-125 από 236
-
Ειτού σού είσαι ήμουνα, τό εδώ πού είμαι θάρθης!
(1924)Παροιμιώδης φράσις των γεροντοτέρων πρός νεωτέρους -
Εσ' είσ' ωρέ Ζήκο; - Εγώ είμ' ωρέ Τζιάμπο
(1953)Ο χρόνος μεταβάλλει τήν φυσιογνωμίαν τού ανθρώπου τόσον, ώστε μετά μακράν αποδημίαν καί αυτοί οι αδελφοί δέν γνωρίζονται, όταν συναντηθούν -
Εσ' είσ' ωρέ Ζήκο; Εγώ είμ' ωρέ Τζιάμπο
(1929)Ο χρόνος μεταβάλλει τήν φυσιογνωμίαν τού ανθρώπου τόσον, όσον μετά μακράν αποδημίαν καί αυτοί οι αδελφοί δέν γνωρίζονται όταν συναντηθούν -
Ή νάναι τό τίοτα ή νά λείπη
(1963)Τίοτα = κάτι. Δηλαδή όταν έχης, όταν κάνης, όταν σού δίνουν κάτι, πρέπει νά είναι καλό, διαφορετικά είναι περιττό -
Ή νάναι τό τίοτα ή νά μήν είναι
(1963)Τίοτα = κάτι. Δηλαδή όταν έχης, όταν κάνης, όταν σού δίνουν κάτι, πρέπει νά είναι καλό, διαφορετικά είναι περιττό -
Θαρρούσα τσαί γώ, πούς έσονε τ' παπά – Μανιά τ' άλογο
(1943)Τίποτα σπουδαίο δηλ. σάν τό άλογο τού παπά πού ήταν ξακουστό γιά τήν ταχύτητά του -
Καί οποίος νάναι, κάτι αξίζg!
(1876) -
Κατά πούτον η βρωμούσα ήτο κί η παρακρατούσα
(1888)Παρακρατούσα = θεραπαινίς, η συνοδεύουσα καί διακονούσα τήν κυρίαν αυτής -
Κουτουρνού 'κ' έν' , χράν 'κ' έχ' !
(1939)Κίτρινη δέν είναι, θωριά δεν έχει. Ειρωνία γιά κείνους πού αρνούνται μιάν ολοφάνερη αλήθεια. Ανάλογο μέ τό: Δέν είναι Γιάννης είναι Γιαννάκης