Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Μανούσος, Αντώνιος"
-
Το λες με τα σωστά σου; Το λες 'ς τ' αληθινά; Όχι παίζωμε!
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Το λύκο δεν τον γέρασαν, παρά του κόσμου η έγνοιαις
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Το Μάϊ μήνα βρέχει σ' αφορεσμένο τόπο
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Το Μάϊ τον κόκκινο. Πότε θα γίνη αυτό;
Μανούσος, Αντώνιος (1880)Το Μάϊ τον κόκκινο ήγουν ελπίδα απραγματοποίητη, πράγμα, έργον ακατόρθωτον, εποχή ανύπαρκτος, ποτέ -
Το Μαγιάπριλο
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Το να λάβη και να δώση μ' ασηκώσανε την γνώσι
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Το παζάρι σφάζει το βόδι
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Το πολύ το Κύριε ελέησον το βαριώνται κ' οι άγιοι
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Το πρόσωπο του είναι σπαθί και η όψι του είναι κόψη
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Το σημερνό, μη το ρίχνεις στ' αυρινό
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Το σχοινί του χωρικού, διπλό δεν σώνει, μισό και περισσεύει
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Τόν αέρα σου καί σύ
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Τόσα ζωνάρια έχει το σπιτικό του ήγουν τόσαις γενεαίς έχει η οικογένεια του
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Τον άφησε μάρμαρο
Μανούσος, Αντώνιος (1880) -
Τον αράπη θα λευκάνης κόπο και σαπούνι χάνεις
Μανούσος, Αντώνιος (1880)