Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Μανωλακάκης, Εμμανουήλ"
-
Τα λό(γ)ια των πολλώ κάνουν τον άθθρωπο λωλλόν
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Ερμηνεία: Επί των διαταλειμάναι -
Τα μεταξωτά βρακιά θέλου πιδέξια σκέλια
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Ερμηνεία: Ότι ο έχων μεγάλας αξιώσεις δέον να έχη και ικανότητα -
Τα ξένα πλούτ' είναι καλολου(γ)άρικα
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893) -
Τα ξένα ρούχα τα φορείς ογλή(γ)ορα τα βγάλλεις
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Ότι τα αλλότρια δεν παραμένουσι -
Τα ξένα χέρια καύγου(ν) μα δεν ανεπαύγουν
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893) -
Τα ξένα χέρια καύγουν μα δεν ανεπαύγουν
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Ότι η από ξένων διαχείρισις είναι πολλάκις επιζήμιος -
Τα παι(δ)ιά μας είν' παι(δ)ιά και τα 'γγόνια (δ)υο φορές παι(δ)ιά
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893) -
Τα παι(δ)ιά παίδες (ή παίδα) τραβούν κι' οι μάνες τις ξεχάνουν
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893) -
Τη που(δ)ά μου να (β)αστώ γη το(ν) τούρκο ν' απαντώ
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Επί δεινών περιστάσεων -
Της κακομούσουρης το προικιόν η ώμορφη τόχει ριζικό
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893) -
Της νύχτας τα καμώματα αυγή τα εί(δ)εν κι ε'(γ)έλα
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893) -
Τίσε μέλει που το πατσανά το χαψί γη λίον είναι γη πολύ;
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1892) -
Το 'μα νερό δε γίνεται, κι α γενή δεν πίνεται
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Επί των διαμαχομένων συγγενών, όταν ενδιαμάχονται -
Το 'χει κρουμμό δεν έχει
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Κρουμός = απόκρυψις – ό,τι υπάρχει απόκρυψιν δεν έχει -
Το γδί και το γδοχέρι και το κόπανο στο χέρι
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Επί των αμετατρέπτως επιμενούντων. -
Το γοργό και χάριν έχει
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893) -
Το δε σε μέλλει μη ρωτάς, ποτέ κακό μην έχης
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Ότι δεν πρέπει ν' αναμειγνύεται τις εις ξένας υποθέσεις -
Το δένdρον με τις κλώνους του πρέπει κι' άθθρωπος με τη γενεοκλά(δ)α του
Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)Ερμηνεία: Επί των συνταυτιζομένων συγγενών. Σημ. γενεοκλά(δ)α=οικογένεια