Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Παπαθανασίου, Θεόδωρος"
-
Άγνιστα κι΄ανύφαντα κι στου bλουκό απλουμένα
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται για κείνους, οι οποίοι τα μάλλον απίθανα και αβέβαια παρουσιάζουν ως τετελεσμένα -
Άδγειου τσιουβάλ΄ουρθό δε στέκ'
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως ενδεικτικόν του ότι δια πάσαν πρόοδον απαιτείται και ατομική ικανότης -
Άλλ' σκάβ'ν κι κλαδεύ'ν κι' άλλ' πίν'ν κί μιθούν
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως ενδεικτικόν εκείνων των επιτηδείων, που όλως διόλου ανεξόδως καρπούνται τους κόπους των άλλων -
Άλλα είν τα μάτια του λαγού, κι άλλα της κουκουβάγιας
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ώς ειρωνία γιά κείνους, πού χωρίς να έχουν την απαιτουμένην αξίαν, εννοούν ν' αναμετρηθούν με τους ικανοτέρους των -
Άλλους καίουνταν τα γένεια τ' κι' άλλους ήθελι ν' αναψ' του τσιγάρου
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Άλλους του μακρύ τ' κι' άλλους του κουdό τ'
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λεγεται γιά τους μή δυναμένους να συνεννοηθώσι, εφ όσον έκαστος υποστηρίζειπεισμόνως των αποζίν του -
Άλλους χάσκα κι' άλλους Πάσχα!
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ώς ενδεικτικόν εκείνων, πού κατορθώνουν με τρόπον να ωφεληθούν από τους κόπους των άλλων -
Άναψι του λυχναρι σου, προυτου σι φτάσ' η νύχτα
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως ενδεικτικόν για τους επιχειρούντας κάτι, ότι πρέπει εκ των προτέρων να μεριμνήσουν για όλα -
Άνθρωπου γλέπ'ς, μα καρδιά δε ξέρ'ς
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως εκδεικτικόν του ότι τα εξωτερικά φαινόμενα είναι συνήθως απατηλά -
Άπιαστος κλέφτ'ς καθάργιους νοικουκύρ'ς
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως ενδεικτικόν για κείνους, που με μεγάλην δεξιοτεχνείαν αποκρύπτουν την ενοχήν των -
Άρμιγι κι κούριβι, χέζι κι διρμάτιαζι
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται για τους ασχολουμένους εις μηδαμινάς εργασίας τας οποίας περιπλέκουν χωρίς να φερούν εις πέρας τίποτε -
Άσπρου είν' του χιόν', μα του πατούν τ' αρνίθια, μαύρου του γαρύφαλου, πουλιέτι μι του δράμι
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Ερμηνεία: Λέγεται ως ενδεικτίκον του ότι δεν πρέπει να δίδεται μεγάλη σημασία εις την εξωτερικήν εμφάνισην, αλλ' εις τον εκπληρούμενον σκοπόν -
Αγαπάει ου Θιός του gλέφτ' μα παραπάν' του νοικουκύρ'
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται για κείνους των οποίων, αι ύπουλοι και ψευδείς περιποιήσεις εντέλει αποκαλύπτονται -
Αλίμονου που καρτιρεί στης γειτουνιάς του γιόμα
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως αποθαρρυντικόν για κείνους, που εν παντί αναμένουν υποστήριξιν άλλων -
Αλλού βρέχ'
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται για κείνους, οι οποίοι αδυνατούν να αντιληφθούν τους γινομένους δι' αυτούς πλαγίως υπαινιγμούς -
Αλλού μι τρίβεις, γέρουντα, κι' αλλού μι δέρν' ου πόνους
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως ενδεικτικόν εκείνων των οποίων αι παρηγορίαι δεν φέρουν καμίαν ανακούφισην -
Αν δε βρέξ', θα στάξ'
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται για κείνους οι οποίοι αντιλαμβάνονται ότι εκ των επιχειρήσεων των, αν δεν ωφεληθούν ως αυτοί ήλπίζον, δεν θα ζημιώσουν όμως και τελείως -
Αν έκαμναν όλις η μύγις μέλ' θα 'τρουγαν κι οι γύφτ' μι τα χ'λιάρια
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως ενδεικτικον του ότι δεν παρατηρείται η αυτή ικανότης εις όλους -
Απ' τ' βρουχή ου βριμένους δε σκιάζιτι
Παπαθανασίου, Θεόδωρος (1952)Λέγεται ως ενδεικτικών του ότι εις τον πολλάκις ατυχήσαντα, η δυστυχία γίνεται έξις