Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1-10 από 12
Αν μπάρ' αλεύρι έχει
(1877)
Ερμηνεία: Φράση ειρωνική σημαίνουσα ανέχειαν, χρησιμεύουσα συνάμα και ως λογοπαίγνιον διά της διφορουμένης σημασίας της λέξεως “αν πάρη” (αν λάβη) ταυτιζομένης μετά της ομοιοφερτη “αμπάρι” (αποθήκη)
Νούμερο για τη γουβίτσα έχει
(1877)
Ερμηνεία: Επί βαρέως ασθενούντων και αναποφεύκτου θανάτου.
Ερώτησαν το λύκο γιατί έχει χονδρό το λαιμό του και αποκρίθηκε γιατί κάνω μόνος μου τες δουλειές μου
(1877)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Έχει δεύτερα μάτια
(1877)
Ερμηνεία: Τα γράμματα παρά τω λαώ παρομοιάζονται με οφθαλμούς. Όθεν η φράση αυτή λέγεται περί των γινοσκόντων γράμματα και αλήθειαν προς του αγνοούντας, οίτινες μόνον τους πιστούς οφθαλμούς έχουν
Για έβγα, ήλιε, για να βγής
(1877)
Ερμηνεία: Ειρωνική κατά ασχήμων και δύο ειδών γυναικών, αίτινες νομιζωσιν εαυτάς ωραίας, έχει σε των αρχών εξ' άσματος, όπερ έχει ούτος: Για έβγα ήλιε για να βγώ, για λάμψε για να λάμψω, πολλές καρδιές να κάψω. Εσύ κι αν λάμπης, ήλιε μου, μαραίνεις...
Γερός (είναι) σαν τ' άλογο τ' Αλεξάνδρου
(1877)
Ερμηνεία: Απάντησις επί ερωτήσεως περί της υγείας ακούντος προσώπου, διαισθάνουσας ότι έχει καλής, ως τον περιοώνυμων Βουκέφαλον...
Ο Θεός κι ο γείτονας
(1877)
Δηλοί ότι ο άνθρωπος μετά των γειτόνων ιδίως σχετίζεται και αυτήν προ ταύτην έχει ανάγκην και δια τούτο μεν αυτήν δέον να διάγη καλής, διότι αυτοί ως εκ τηε θέσεως των δύναται να ωφελήσωσι αυτόν ή να βλέπωσιν. Όπως ο καλός ο γείτων θεωρείται...
Για ζούμε για πεθαίνομε για σ' άλλον τόπο πούμε
(1877)
Ερμηνεία: Επί υποθέσεων μακροποροθέσμων, έχει την πηγή της εξ' άσματος, ου η αρχή: για φάτε, πιείτε, βρε παιδιά, χαρήτε να χαρούμε, τούτον τον χρόνον τον καλόν, τ' άλλον ο Θεός το ξέρει για ζούμε...
Όλοι από ένα σαμάρι κι' ο παπάς από δύο
(1877)
Ερμηνεία: Φράσις χυδαία δηλούσα ότι ο ιερείς έχει πλειότερα καθήκοντα των λαϊκών, ως οφείλων να μεριμνα περί της σωτηρίας εαυτου τε και των εμπιτευθέντος αυτω ποιμνίου λογκίων προβάτων. Συνοδεύεται από κείμενο......
Τ'ακριβού η μάννα στο παζάρ' πουλειέται
(1877)
Ερμηνεία: ότι οτιδήποτε έχει τι τιμαλφές, την επώλησιν του ασώτου αναβάλλει επί σκοπώ του να ωφεληθεί ελεύθερον εκ της πωλήσεως αυτού, άμα μεταφέρει αυτό εις την αγοράν, αναγκάζεται να το επωλήση διότι πείθεται πλέον ότι δεν δύναται να εύρη ανωτέραν...