Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1-10 από 35
Τόσο θα φκιάσω το σπίτι μου το χειμώνα!
(1956)
[Το λέει] ο σκύλος, που όλο το καλοκαίρι ξεντώνεται. Μα έρχετ' ο χειμώνας και δεν έχει φκιασμένο τίποτα, και κρυώνει.
Το καινόργιο σπίτι, τον πρώτο χρόνο τ' οχτρού σου, το δεύτερο του δικού σου, και τον τρίτο του λόγου σου.
(1952)
Επειδή τα νέα σπίτια έχουν υγρασία κ' ελλείψεις, καλό είναι ν' αργή κανείς να κατοική ο ίδιος μέσα.
Τον κάθε άνθρωπο πρέπει ναν τόνε δης πως είναι και μες στο σπίτι του.
(1952)
Για να τον γνωρίσης όχι μόνο σα νοικοκύρη, αλλά και σαν άνθρωπο, χωρίς την εξωτερική του προσποίηση.
Το σπίτι ξεσκεπάζεται δύο φορές, στη χαρά και στο θάνατο
(1952)
Γιατί τότε μπαίνουν ελεύθερα οι γείτονες κι ο κόσμος μέσα στο σπίτι, και βλέπουν τις ελλείψεις του.
Το σπίτι θέλει να 'χη αντρός δύναμη.
(1952)
Θέλει να 'χη πρέπει να 'χη. Να υπάρχη δηλ. πάντα ένας άντρας που να κυβερνάη.
Σπίτι μου, σπιτάκι μου, προδοκαλυβάκι μου.
(1952)
Το είπε, λέει, μια γιρά, όταν εγύρισε σπίτι της και ξαλάφρωσε, ύστερ' από τον περιορισμό της στα ξένα σπίτια.
Σπίτι όσο χωράει το κεφάλι σου, και πράμα όσο βλέπει το μάτι σου.
(1952)
πράμα, κτηματική περιουσία.
Συμβουλή παλιότερη για κάθε χωρικό.
Σπιτωμένος, αφεντάτσος.
(1952)
Όποιος έχει σπίτι δικό του, είναι μεγάλος αφέντης.