Αναζήτηση
Αποτελέσματα 351-360 από 525
Γκιών ιντί τσ κα τράστα
(1956)
Δηλαδή ο Γκιώνης το ξέρει, τι έχει το ταγάρι
Ν' αφήσης εσύ το ζακόνι σου κι' εγώ το δικό μου
(1956)
Βλ. σχετική διήγησι στη σελ. 331-332
Τί έχεις, βρε γυναίκα, πού παραπονιέσαι; Τί σε λείπει; Το λάδι και το ψωμί με λείπει. Εμ αυτό είναι που θα σε φάη το κεφάλι
(1956)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Όλα τάχε η Μάρω μας, ο φερεντζές τής έλειπε
(1956)
Η παροιμία αυτή Λέγεται δια τούς ανθρώπους εκείνους οι οποίοι παραβλέπουν τάς απαραιτήτους ανάγκας τής ζωής των, διά νά ικανοποιήσουν άλλας δευτερευούσης σημασίας
Αυτός δέν είναι άνθρωπος, είναι έξω τής αυγής
(1956)
Η ως άνω φράσις λέγεται δι' άνθρωπον, ο οποίος πράττει ακαταλόγιστα πράγματα, ήτοι, επιτηδειότατος εις τό κακόν
Μείνανε όλα έρημα και σκοτεινά !
(1956)
Ερμηνεία: Πεθάνανε οι γονείς του κι΄ έμεινε έρημος και σκοτεινός
Αυτό ήτανε δαιμονοπείραξι
(1956)
Ήτοι, η πράξις αυτή προήλθεν από πειρασμόν του διαβόλου
Τη φάγανε τη ντροπή με το ψωμί
(1956)
Ήτοι, εγίνατε αδιάντροποι, δεν ενδρέπεσθε πλέον
Έφυγε σαν τη βρεγμένη γάτα
(1956)
Ήτοι ντροπιασμένος
Τάκανες θάλασσα-πλατειά
(1956)