Αναζήτηση
Αποτελέσματα 5671-5680 από 5686
Βάρdα τζ' εν να περάσ' ο βούς - Τζαί πού ένι; - Να το σσίνι που πάω να τογ γοράσω
(1940)
Δια τους πιστεύοντας ως πραγματικότητα απλάς των ευχάς. Η παροιμία οφείλεται εις παραμύθιν καθ΄ο ένας τρελλός, που ήθελε να αγοράση βούν, παρεμέριζε τους διαβάτας δια να περάση το βώδι του που έμελλε να αγοράση
Ο Μηνάς εμ που μηνά – τους γουννάτους σαιρετά τους τους τσουππάτους προσκυνά τους – τζαι τους ασπροζιμπουνάτους – σούζει τους τζαί πελεκά τους
(1940)
Η μνήμη του αγίου Μηνά, ότε και μεγάλη πανήγυρις παρά την Βάβλα (Λάρνακος), εορτάζεται την 11 Νοεμβρίου , ότε το ψύχος είναι αισθητόν αναλόγως προς την ενδυμασίαν, βαμβακερόν ζεμπούνιν οι πτωχοί, ένδυμα από τσόχαν οι εύποροι ...
Ο άντρας μου ένι σαντάλιν τζαί μαντάλιν
(1940)
Η διαγωγή του ανδρός επηρεάζει και την της γυναικός. Παλαιότερον η θύρα εκρατείτο κλειστή εκ των άνω με το μαντάλιν, ξύλον με εντομήν εις το άκρον, και ήνοιγεν όταν ανυψούτο το μαντάλι με κάθετον σύρτην, ή με τον δάκτυλον ...
Ο άντρας ένι σαντάλιν τζαί μαντάλιν
(1940)
Η διαγωγή του ανδρός επηρεάζει και την της γυναικός. Παλαιότερον η θύρα εκρατείτο κλειστή εκ των άνω με το μαντάλιν, ξύλον με εντομήν εις το άκρον, και ήνοιγεν όταν ανυψούτο το μαντάλι με κάθετον σύρτην, ή με τον δάκτυλον ...
Άνεμος στηγ κόκας σου
(1940)
Ρεύμα αέρος από ταχυτέραν κίνησιν τη γυναικός κάμνει να κυματίζη η κόκα, κάλημμα άλλοτε της κεφαλής, περί της οποίας αναφέρει σημείωμα του 1812. “La Koca, moda antichissima, era usata in Cipro. Abito stelli con la ciuppe, ...
Το σπίτιν του γονηού μου εν να μείνη τ' αγγονιού μου.
(1940)
Σηνήθως ο χωρικός προικίζει τον υιόν του ανεγείρων κατοικίαν. Ο μικρότερος υιός λαμβάνει την πατρικής οικίαν. Ούτω το σπίτι του γονιού γίνεται του αγγονιού. Αλλά και ο χαρακτήρ και αι νόσοι είναι κληρονομικαί.
Τημ πουτάναβ βάλ' την όσσω σου, μα τηγ κλέφτισαν τζαι της σπιούναμ μεν τηβ βάλης.
(1940)
Η πόρνη δεν θα φέρει τους φίλους της, η κλέφτρα όμως θα φέρη τα χέρια της και η σπιούνα την γλώσσαν της.
Σπίτμ μου σπιτάτζιμ μου, τζαι προτοφυλαχτάτζιμ μου.
(1940)
Μόνον εις το σπίτι μας νομίζομεν τον εαυτόν μας αναπαυμένον. Μιας γραίας ο υιός ευτυχήσας έφερε κοντά του την μητέρα. Η ρκά, καλά να φάη, καλά να πιή, δεν ήτο ευχαριστημένη κια παρεκάληει να επιστρέψη εις το σπιτάκιν της. ...
Έχτισες σπίτι; Τόμ πρώτοχ χρόνοβ βάρ' τον οχτρόσ σου να κάτση μέσα, τοδ δεύτεροβ βάρ τοφ φίλος σου τζαι τον τρίτον κάτσ' εσού.
(1940)
Ένεκα της υγρασίας των τοιχών είναι επιβλαβές εις την υγείαν.
Τάσσω τ' αμπέλια μου ν' αρμάσω τα παιδκιά μου, τζ' άμα ταρμάσω τζ' ύστερα, τ' αμπέλια εδ δικά μου
(1940)
Επί ψευδών υποσχέσεων δια να επιτύχομεν τον σκοπόν μας.