Αναζήτηση
Αποτελέσματα 41-50 από 139
Το κρίμα εγγαστρώνεται και με καιρό γεννιέται
(1912)
Η παροιμία εκφράζει την έννοιαν του μετά προμελέτων αδικήματος
Πολλοί καραβοκύρηδες βουλούνε το καράβι
(1912)
Ο λαός συνιστά των ατομικών διοικητικών ενεργειαν ή αυστηρώς κατακρίνει την πολυαρχίαν. Πρβλ. Αρχ. “Ουκ αγαθόν πολυκοιραννίνι...” Ομηρ. Ιλ. Β, 204
Μάτια λαίμαργα, ψυχή χαμένη
(1912)
Και δια των οφθαλμών δύναται τις να αμαρτήση
Σύψωμα κι δίχους ρόγα και παπούτσι απου τη ράχη του
(1912)
Η παροιμία ενέχει ειρωνίαν προς τους δωρεάν ή αντί ελαχίστου παρέχοντας των υπηρεσίαν αυτών
Αλίμονο στο σπίτι που λαλήσει θηλυκιά κότα
(1912)
Η αλληγορική αυτή παροιμία εκφράζει την έννοιαν οτι είναι δυστυχής ο οίκος εκείνος εν ώ άρχει η γυνή και ουχί ο ανήρ. Εν τη κυριολεξία της παροιμίας υπάρχει η πρόληψις ότι η όρνις λαλούσα προαγγέλει δυστύχημα εν τω οίκω
Η κακή νοικοκυρά κάνει καλή γειτόνισσα
(1912)
Δηλαδή η αυστηρά γείτων αποποιουμένη τον δανεισμόν οικιακών σκευών προς γείτονα, αναγκάζει αυτών να προμηθευθή τα αναγκαιούντα, ίνα μη προσφεύγη εις ματαίας αιτήσεις
Ο καιρός πουλά τα ξύλα κι΄ ο χειμώνας τ΄αγοράζει
(1912)
Ερμηνεία: Η τε κατανάλωσις και η τιμή των πραγμάτων είναι το παραγόμονον των εν τω πρακτικώ βίω αναγκών
Κάμης λάβης, καρδιά μη σε πονέση
(1912)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Οπου θέλει παντρειά, από προίκα μακριά
(1912)
Ουχί η προιξ, αλλά τα πνευματικά, ηθικά και ψυχικά πλεονεκτήματα της γυναικός λογίζονται παρά τω λαώ ως τα μόνα άξια προσοχής μόνιμα κεφάλαια και εφόδια απαραίτητα
Μυρίσου κι' έπαρα
(1912)
Δηλαδή η αγορά πράγματος τινος πρέπει να γίνεται επί δείγματι και επί δοκιμή (liutio ad gustum)