Αναζήτηση
Αποτελέσματα 161-170 από 2003
Ουπόχ΄ θα χάσ΄!
(1925)
Παρόμοια, ο έχων χάνει
Ένας Θανάης απ' τ' Σαμπατίνα, ένας κουντός μί γένεια
(1925)
Παροιμία επιτοπία ήτις έμεινεν εκ τού χαρακτηρισμού, τόν οποίον έδωσε κάποιος μιά φορά περί τινός τού οποίου εγνώριζε μόνον τό βαπτιστικόν όνομα, τό χωριό, τό ανάστημα καί τά γένεια. Λέγεται όταν δέν δύναται κανείς νά δώση ...
(Άμα του είπα να μ' πληρώσ' του χρουστικό) πιάσ' τουν κι δέσ' τουν
(1922)
Ερμηνεία: Του εκακοφάνη πολύ
Γλήγουρα θα βαρέσ' η καμπάνα γι αυτόν
(1922)
Ερμηνεία: Θα αποθάνη γρήγορα
Θέλ' μαναβέλα αυτός
(1922)
Ερμηνεία: Ξυλοκόπημα
Κλάψι μι, μάννα μ', κλάψι μι
(1927)
Λόγια του μύλου
(1926)
Τι τρέχ' η μύτ' σ' γέρουντα; Τρέχ' ατ' του βοριά. Σι ξαίρου κι' απού τοτ π' δεν τράβαϊ ου βοριάς
(1926)
Όταν προφασίζεται ως αιτίαν παθήματός του ψευδή
Ξέρ'ς τι μύτ' σούνι!
(1923)
Δηλαδή υπερήφανος