Αναζήτηση
Αποτελέσματα 2041-2050 από 2244
Θα τα κάμη γης Μαδιάμ τα πράματα
(1926)
Θα τα καταστρέψη
Ουπόχ' κι οπ' δεν έχ' μπουκ'βάλα τ' Αη Βασλειού θα φάη
(1926)
Μια φορά ένας παπάς έλεγε πως για να 'φκειάση κανένας γλυκύσματα του Αγίου Βασιλειού χρειάζονται υλικά. Για να της το αποδείξη, της αφήρεσε το βούτυρο από το δοχείο. Η παπαδιά όμως είχε τη γνώμη πως έχει δεν έχει, μπορεί ...
Αυτό είνι λύσι μ' απού δω κι δέσι μ' απού κει
(1926)
Όταν τις ευρίσκεται εν εξαρτήσει και δουλεία και μόνον κύριον αλλάσσει
Καλλιά μπούκα μου, παρά παιδί μου
(1926)
Προηγείται το αίσθημα της αυτοσυντηρήσεως πάντα άλλου αισθήματος
Ιγώ ένας είμι, ήλιους δεν είμι
(1926)
Όταν τις δικαιολογή των ανεπαρκειών του εκ των διεξαγωγών εργασίας τινός, υπερτερας των δυνάμεων του
Βροντάει σαν καλ'γουμένους γάτους
(1926)
Ως πεταλωμένος
Αν δεν καή άνθρουπους, γνώσ' δε μαθαίν'
(1926)
Καίομαι=πάσχω κακόν
Εγλυκάθηκε η γρα στα σύκα
(1926)
Λέγεται επί του ευεργετηθέντος, όστις αξιοί διηνεκώς ευεργεσίαν
Πήρ' ο λαγός την κάππα του
(1928)
Κατά το “πήρε τα βρεμένα του” επί αποχωρήσαντος, διότι ούτος ευρέθη εις την ανάγκην
Του γάλα απ' τονα του β' ζί είνι γλυκό, κι απ' τ' άλλου πικρό
(1926)
Δηλαδή: η λύπη είναι συγγενής προς την χαράν