Αναζήτηση
Αποτελέσματα 3541-3548 από 3548
Τάνιν τζό σό σπίτι του να πει, πααίνει μό τό κούρκι να σέσει
(1951)
Ξινόγαλο δεν έχει στο σπίτι του να πιει, πάει με τη γούνα να χέσει. Ενώ είναι θεόφτωχος, καμώνεται τον άρχοντα. Κούρκι ήταν η γούνα που φορούσαν οι αγάδες κι οι μπέηδες. Λεβ. 165
Άνεβ' η πράσα στο βουνό κι έσεισε την ορά της, καλώς τη τη Σαρακοστή με τα λαχανικά της και με τα σκορδαράκια της και με τα γυαλικά της
(1960)
Τη Σαρακοστή λέμε και το μύθο
Τρίτη γεννιέτ' ο όμορφος, Τετράδ' ο αντρειωμένος, Πέφτη ο καλορίζικος, Παρασκευή ο ξένος, Σάββατο ο πραματευτής και Κυριακή ο μπιζάρος
(1952)
Πρόληψη για το χαρακτήρα αυτών που γεννήθηκαν. Ξένος=αυτός που θα ξενητευτή, Πραματευτής=έμπορος γενικά, και κοσμικός τύπος, Μπιζάρος (ιταλ.)=παράξενος, ξεχωριστός
Ανέβη η πράσα στο βουνό κι έσειρε την ορά της. Καλώς την τη Σαρακοστή με τα λαχανικά της και με τσι πρασουλίδες της και με τα γιαλικά της
(1957)
Του Ζώνη το τραγούδι, του Ζώνη Μουρίκη, επέθανε το 1925
΄Γούμενε του Δαμαλά, δίχως νου, δίχως μυαλά, τα μικρά δεν ήθελες τα μεγάλα γύρευες. Βάστα, γέρο κούλερε, γύρ΄ζε τ΄ν αχερόμυλο κούνα τ΄ αραπόπ΄λο
(1940)
κούλερε=΄πειδής τον εχαλάσανε. Σημ. Έχει τοποθεσία στο χωριό κοντά, που τη λένε Δαμαλά. Εκεί κατοικούσε κάποιος γούμενος κι είχε παραυγιό έναν καλόγερα. Τον έστερνε στο ψάριμα και κάθε μέσα τούφερνε μικρά ψάρια. Μα ο ...
Βάρα, βωρέ Ντούγλη! Βάρα καί σύ!
(1959)
Παλιότερα είχαν αμπέλια εδώ στους Οθωνούς κι ερχόνταν εργάτες από τη Χειμάρρα (αντίκρυ στην Ήπειρο) να δουλέψουν. Μια μέρα έφτασε κι ένα ντερέκι (= ένας μεγαλόσωμος, μποϊκλής) για να πιάση δουλειά. Δούλεψε 2-3 μήνες, γνώρισε ...
Κόμ' ο δϊέβος μακρυναίνει το ράμμαν dου, σωστού νdα φέρει σην όχτην bάνου. Σαμ α νdα φέρει σην όχτην bάνου, α κόψει το ράμμα 'πό μακρά, α πέσει ση λίμbλη
(1951)
Και ο διάβολος μακραίνει το σκοινί του, ώσπου να το φέρει στην όχτη απάνου. Όταν το φέρει στην όχτη απάνου, θα κόψει το σκοινί από μακριά, (και ο άνθρωπος) θα πέσει στη λίμνη
Επίσκοπος του Δαμαλά ούτε νου ούτε μυαλά. Τα μικρά δεν ήθελα, τα μεγάλα γύρευα. Γύριζε, χειρόμυλε κούνα και το διάολο
(1960)
Μια φορά ήτανες ένας δεσπότης από το Δαμαλά.(Δεν ξέρουμε που είν΄ αυτό το μέρος) Αυτός μια μέρα εβήκε με το καλαμίδι του να ψαρέψη. (άνθρωπος ήτανε). Εκεί που ψάρευε στις ράχες, έβγανε ψάρια όλο μικρά. Λέει μοναχός του : ...