Αναζήτηση
Αποτελέσματα 81-90 από 124
Θε μου κι συχώρα με, κι ατζαμή μαθαίνου
(1940)
Τόλεγε μια πεθερά, που γύρευε να μάθη το γαbρό τς, πως να κάν' στη νύφ'
Εγώ θα πλύνω τη σκάφ' ;
(1940)
Δηλαδή σε μένα έπεσε η αγγαρεία; επί μεροληψιών. ( από το μύθο του γέρου και της γριάς, που βάλανε στοίχημα, όποιος πρωτομιλήση, να πλύνη τη σκάφη
Μπόλια μ' ήθελες, Φωτ'νέ, άϊντε γκίτ, μενεμενέ
(1940)
Ήdαν Αγιασσώτ'ς αυτός ο Φωτεινός, που 'φερε τη χολέρα στο χωριό. Λέμε “του Φωτ'νού το θανατικό”
Δάσκαλο πήρις;
(1940)
Οι δασκάλοι τότες ήdαν εξευτελισμένοι και φουκαράδες. Όταν είχε κρέας πολύ αδύνατο, χωρίς πάχος, το λέγαμ' αυτό
Αψήλωσ' ο Θεός
(1940)
Όταν κανείς ήθελε να πη πως τώρα δεν υπάρχει ευτυχία στον κόσμο
Μη μ' ζαλίης έϊτσεινο π' αν έχω
(1940)
Ερμηνεία: Μη μου ζαλίζης εκείνο που δεν έχω. Φράση που τη λένε οι γυναίκες, με τη σημασία του: άει ξεφορτώσου με (εκείνο που δεν έχω = τ' αρχίδια)