Αναζήτηση
Αποτελέσματα 211-220 από 3669
Κότσιριμ που τηγ κοπριάσ σου, τζαι σκατόμ που τα σκατά σου
(1940)
Να μη θυσιαζόμεθα παρά δια τους απολύτως ιδικούς μας
Άμα η φτώσεια μπη που τημ πόρταν, η αγάπη φεύκει που το παραθύριν
(1940)
Οταν δεν ικανοποιούνται του βίου αι απαιτήσεις, και δεν πληρούνται αι ατομικαί μας επιθυμίαι και ανάγκαι η ένδεια, αμβλύνουσα την αγάπην και σύμπνοιαν, φέρει μεμψιμοιρίαν και δημιουργεί δυσαρεσκείας και εχθρότητας.
Η αγάπη θέλει φρόνησιν, θέλει ταπεινωσύνην θέλει λαού παρπατησιάν, τζ' ατού γληοροσύνην
(1940)
Ο ταπεινός, η ησύχου χαρακτήρος ευαρεστεί πάντοτε
Τον αγαπάς ξητίμαζε τζ'αι τομ μισάς σ'αιρέτα
(1940)
Επιτιμών φίλον ωφελώ αυτόν, εννοούντα ότι εξ ειλικρινούς ενδιαφέροντος καυτηριάζω τα λάθη του προς διόρθωσίντου. Ευπροσηγόρως δε φερόμενος προς εχθρόν όχι μόνον δεν υποδαυλίζω το μίσος του αλλά και τον αφοπλίζω.
Τομ πρωτινόν τζαιρόν ελάλεμ μια γεναίκα. "Τον αγαπάς ξητίμαζε τζ'αι τομ μισάς σ'αιρέτα".
(1940)
Η παροιμία είναι πληρεστέρα των προηγουμένων που προέκυψαν εκ ταύτης, δια της αφαιρέσεως του πρώτου ημίσεος
Όπκοιον εν αγαπούν τα γνότα του βρομούν
(1940)
Ευκόλως εξευρίσκομεν αφορμήν και επιχείρημα να δικαιολογήσωμεν την αντιπάθειαν και αποστροφήν μας προς τινα
Πού αγαπά στραώννεται
(1940)
Πολλάκις μας αποτυφλώνει η αγάπη ώστε όχι μόνον να μην βλέπωμεν, αλλ' ακόμη να δικαιολογώμεν και να συγχωρώμεν τα ελαττώματα και τα σφάλματα του φιλουμένου προσώπου
Από του αποστόλου Αντρέα, αντρειών η μέρα
(1940)
Από της ημέρας αυτής αρχίζει να ελαττόνιται η νύκτα και να μεγαλώνει η ημέρα