Αναζήτηση
Αποτελέσματα 291-300 από 511
Η κ'λιά παναθύρια δεν έχι
(1939)
Όσα και να φάγη κανείς δεν φαίνονται και συνεπώς δεν ειμπορούν να τον εκτιμήσουν οι άλλοι, εαν δεν θα ιδούν και διαφορετικά την προκοπήν του
Το καλό πράμα παίρινι του bαχά τ' πίσω
(1939)
Τα ακριβά πράγματα ψρησιμοποιούνται επί πολύ διάστημα
Με ξένα χέρια φίδια να πιάν'ς
(1939)
Να μην εμπιστεύεται κανείς τας υποθέσεις του εις άλλον
Κατά το φέσ' κι του γαρούφαλο
(1939)
Περί της αρμονίας των πραγμάτων
Ποιά μ'λιά έχ' τα μήλα τς και ποιά μάννα τα παιδιά τς;
(1938)
Όπως κανένα οπωροφόρον δένδρον δεν κρατεί δι' ίδιον λογαριασμόν τοις καρποίς του, τοιουτοτρόπως και καμιά μητέρα δεν έχει μέχρι τέλους όλα τα παιδιά της
Αλλοίστονα που καρτερεί στα ξένα να δειπνήση
(1938)
Συνοδεύεται από κείμενο ....
Τρίχα το μαλλί τ'
(1938)
Ευχή λογοπαιχτική, όταν κανείς αγόραζε ζώον τι
Καλώς τα δέχ'κες, Περμαθούλι. - Να καναδυό ψαράκια!
(1939)
Διά τους ανοήτους οι οποίοι επλήρωναν ακριβά τας ανεξόδους φιλοφρονήσεις των άλλων. Έμεινε η παροιμία από γυναικός τινός, που ήλθεν ο άνδρας της από το ταξίδι και εις όσας την συνέχαιρον λέγουσαι το καθιερωμένον “Καλώς τα ...
Ένα σκύλο, που θα dονε βάνις μι του ζόρ', τί φύλαμα θα σ' κάμ';
(1939)
Δια τους εγραζομένους με απροθυμίαν
Τον έστειλα τον μπακλαβά εξηνταπέντα φύλλα, κείνος δεν μ' αποφάνηκε, τον έτρωγε στα ξύλα
(1937)
Ομιλεί η πεθερά ή η νύφη που έστειλε γλύκισμα (μπακλαβά) στον γαμβρό, ο οποίος άξεστος και ιδιοτελής τον έφαγε μόνος του, παίρνοντας μαζί του κάθε μέρα που πήγαινε στο βουνό να κόψη ξύλα (Αποφαίνονταν η νύφη=εμφανίζονταν ...