Αναζήτηση
Αποτελέσματα 11-20 από 89
Μιγάλο το καράβ' μιγάλα τα νερά τ' μ'κρό το καράβ' μικρά τα νερά τ'
(1937)
Εννοούσαν ότι οι ευκατάστατοι έχουσι και περισσοτέρους κινδύνους και μεγαλυτέρας φροντίδας
Τ' Λεμονή τ' αbέλ' λο τ' Παμπούρ η φ'τγειά γομίσανε οι κάδοι κι' όλα τα βουτσιά
(1937)
Το τετράστιχο αυτό το έλεγαν οι Αυδημιώτες ειρωνικά, γιατί αυτά τ' αμπέλια ήταν τα μικρότερα συνέπιπτε δε και ν' αντικρύζουν
Κάλλιο να 'χω 'γώ πατός μου, παρά μάννα κι αδερφός μου
(1937)
Η παροιμία αυτή φανερώνει τη σκληρότητα των πλούσιων συγγενών, οι οποίοι δεν αντιλαμβάνονται τη δυστυχία των πλησιέστερων συγγενών των
Η καθένας για τον εαυτό τ' , ο Θεός για όλους
(1937)
Το έλεγαν για να μη βοηθήσουν ανθρώπους δυστυχείς, προς τους οποίους είχαν κάποια ηθική υποχρέωση
Γιάνν' τον λέν, μαννούλα μ', Γιάνν' και Γιάνν' τον λέν κι κλάψ'τε τον
(1937)
Τα ονόματα Γιάννης και Μιχάλης, αν και ήταν σε μεγάλη χρήση, ήταν ως ονόματα, κακόφημα
Γυαλιά καρφιά
(1937)
Δια δαπάνας ασκόπους και άνευ υπολογσιμού. Γυαλιά έλεγαν στο Αυδήμι τα μπουκάλια καθω΄ς και τα γυαλια της λάμπας. Υπήρχε η τοποθεσία Γυαλί, αλλά στην προκειμένη περίπτωση σημαίνει σπασμένα τζάμια, τα κομματιασμένα και ...
Όσο ν' αλλάξ' η Ζουμπακιά, να βάνη το φκιασίδι, ο Ζουμπακάς αρμάτωσε και πάει για το ταξίδι
(1937)
Ερμηνεία: Την έλεγαν όταν κανείς ήταν πολύ βαρύς στις δουλειές του και ενώ δε μπορούσε να τελειώση μια ασήμαντη εργασία, όπως είναι το ντύσιμο και ο καλλωπισμός, ο άλλος ετελείωνε σημαντικότερα έργα όπως είναι το ξεκίνημα ...
Το γουδί το γουδοχέρ' κι του gόπανο στου χέρ'
(1937)
Λέγονταν με νευρικότητα, συνήθως επάνω σε συζήτηση, όταν ο συζητητής επέμενε εις την εσφαλμένη γνώμη του. Φαίνεται δε να προεκύψη από τον μονότονο γδούπο του γουδιού.
Τι θα γίνουμε άμα δι βρέξ' κι σα βρέξ' που θα bάμε;
(1937)
Όταν κανείς βρίσκονταν σε δύσχερη θέση που και εκείνο ακόμη που θα ήταν σε άλλη περίπτωση ευτυχία του, στη θέση του βρίσκονταν ήταν και αυτό δυστυχία του
Όσα σεριν' η σκούπα
(1937)
Τον είπε ό,τι κακό και χυδαίο, καθόσον η σκούπα σερνει όλες τις ακαθαρσίες