Αναζήτηση
Αποτελέσματα 11-20 από 342
Μην τηράς την αρίδα μου τη στραβή, τήρα τη γνώμη μου την ίσια
(1917)
Ερμηνεία: Ακούοντες τους λόγους τινός οφείλομεν να τους αποδεχώμεθα αν είναι ορθοί αδιαφορούντες αν ο ειπών ουδεμίαν προξενεί εντύπωσιν ως εκ της κακής εξωτερικής του όψεως, εκ του γήρατος ή εκ τινός άλλου σωματικού ελαττώματος
Ποιός είδε πράσιν' άλογα και δάσκαλο με γνώση
(1917)
Ερμηνεία : Χαρακτηριστική διά την μωρίαν των σχολαστικών διδασκάλων
Στοίς εφτά του μακαρίτη, άλλος μπαίνει μέσ' το σπίτι
(1919)
Λέγεται όταν μία χήρα νυμφεύεται πρίν παρέλθη πολύς καιρός μετά τον θάνατον του συζύγου της
Για παλαμίδα που κάνες ντερμεντέ θα φας κοληό
(1919)
Άγνωστος ή έννοια της παροιμίας ταύτης και της διηγήσεως εφ' ης αυτής στηρίζεται
Τα δαχτυλίδια αν πέσανε τα δάχτυλα απομείνανε
(1917)
Ερμηνεία: Επί των πλουσίων των απολεσάντων μεν την προτέραν αυτών περιουσίαν αλλά δυναμένων εκ των λειψάνων αυτής να ζώσι χωρίς να ενοχλώσι τους άλλους, έτι δε διατηρούντων και την προτέραν ευγένειαν του ήθους
Όπου βλέπεις μάγουλο, ξεννοιασίλες
(1919)
Η παροιμία αύτη σημαίνει ότι οι ευραφείς την όψιν, οι χοντρομούτσουνοι δεν φαίνεται να έχουν καμμίαν φροντίδα, καμμίαν έννοια, είναι ξένοιαστοι, καθ' όπου εν εναντία περιπτώσει δεν θα είχαν το πάχος, το οποίον έχουσι ήδη
Έγεινε γης Μαδιάμ και γης Νεφθαλείμ
(1919)
Λέγεται προκειμένου παρά μεγάλου κακού, παρά το πασίγνωστου γης Μαδιάμ ετάθη τοη γης Νεφθαλείμ και τούτο ουχί εσκεμμένως, αλλ' επειδή αι καταλήξεις των δυπο τούτων λέξεων ομοιάζουσι προς αλλήλαις
Άδουλος δουλειά δεν έχει το ζουνάρι λίει και δενει
(1919)
Λέγεται επί των οκνηρών, των ασχολουμένων εις πράγματα ασήματα, εξ' ων ουδεμία δι' αυτούς ωφελείαν δύναται να προκύψη
Η ανάγκη πατάει το νόμο
(1919)
Δηλαδή, όταν ευρισκώμεθα εν ανάγκη μεγάλη, π.χ. Εν πενία, τότε καταπατούμεν όλους τους υπάρχοντας νόμους, μεταχειριζόμεθα πάν έκωσμου μέσου, ίνα εξέλθωμεν εις της δυσχερούς θέσεως εις τω ευρισκόμεθα
Του ακριβού η μάννα στο παζάρι πουλιέται
(1919)
Η παροιμία χαρακτηρίζει καλώς τους φιλάργυρους.Συναφής παροιμία η του ακριβου τα ρούχα σε χαροκόπου χέρια