Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής

Αποτελέσματα 1-11 από 11

αιστάνουντουμ, δε μ' ήφινε το ξωτερκό= διετήρουν τας αισθήσεις μου, το δε φάντασμα είχετό μου.

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1922)
απ' άγιερ ένας τούτο= προέρχεται εξ' επηρείας δαιμονικής. Γερίζ κάτω τ' άγιερ, δεν ήκαμεν αποτέλσμα= το δαιμόνιον επιληφθέν βοός ουδέν κατώρθωσε, επανήλθε κάτω. Το κασάρανε τ΄άγιερ,φαίνεται ως στσύλος= το δαιμόνιον εδίωξαν, έχει μορφήν κύνος.

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1922)
Δώδεκ' αποστόλοι κάθα ένας ήκλαιγε το γκαϊμό τ'

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1922)
Εκ Θεού έναι τα διάμεσα!

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1922)

Ερμηνεία: Επινοήθησαν τα φάρμακα εκ Θεού
Επόμνα σα δαυλός μονάχος!

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1922)

Ερμηνεία : Απόμεινα μόνος αποθανόντων των οικείων μου
Η γελλού οι γελλούδες= δαιμόνια, φαντάσματα.

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1922)
Ήταν στα παλαβά τ' (ο λαγός)

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1922)

Ερμηνεία: Ευρίσκετο εν οργασμώ
Μ' ανασκελά το ξωτερκό οπίσω απ' το μλάρ' αφανέριο!= το φάντασμα με κατέρριψε προς τα οπίσω επιβαίνοντα ημιόνου, συγχρόνω δε εξαφανίζεται.

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1922)
Με καβάλκεψε το ξωτερκό, έναν ανδρί στο μπόϊ το δκό μ'.

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1922)
Του δωσ' αγρέλι!

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1922)

Ερμηνεία: Δεινώς τον εξυλοκόπησα
Του Θεού τα θελήματα δε μπορεί να τα ξεμετρήσ' κανένας!

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1922)