• Ελληνικά
    • English
  • Ελληνικά 
    • Ελληνικά
    • English
  • Σύνδεση
Τόπος καταγραφής 
  •   Αρχική σελίδα
  • Τόπος καταγραφής
  •   Αρχική σελίδα
  • Τόπος καταγραφής
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής

  • 0-9
  • A
  • B
  • C
  • D
  • E
  • F
  • G
  • H
  • I
  • J
  • K
  • L
  • M
  • N
  • O
  • P
  • Q
  • R
  • S
  • T
  • U
  • V
  • W
  • X
  • Y
  • Z
  • Α
  • Β
  • Γ
  • Δ
  • Ε
  • Ζ
  • Η
  • Θ
  • Ι
  • Κ
  • Λ
  • Μ
  • Ν
  • Ξ
  • Ο
  • Π
  • Ρ
  • Σ
  • Τ
  • Υ
  • Φ
  • Χ
  • Ψ
  • Ω

Ταξινόμηση κατά:

Σειρά:

Αποτελέσματα:

Αποτελέσματα 1-12 από 12

  • κείμενο
  • χρόνος καταγραφής
  • ημερομηνία υποβολής
  • αύξουσα
  • φθίνουσα
  • 5
  • 10
  • 20
  • 40
  • 60
  • 80
  • 100
  • Kάτω στη βρύση, εκεί που λέμε στο Καμαράκι, είναι κρούσματα. Η γιαγιά μου είχε ιδωμένη μια νύχτα τα μεσάνυχτα έναν παπά, με τη παπαδιά του και με δυό παπαδοπούλες, μα κατάλαβε που δεν ήτονε καλό πράμα κι έκανε το σταυρό της και χαθήκανε απο τα μάτια της. Άλλος πάλι έχει ιδωμένο στο ίδιο μέρος μια γουρούνα με δώδεκα γουρουνόπλα. 

    Ταρσούλη, Γεωργία (1938)
  • Άσπρος ήλιος, μαύρη μέρα 

    Ταρσούλη, Γεωργία (1938)
    Όταν ο ήλιος το χειμώνα βγαίνοντας είναι άσπρος θα πέση χιόνια και θα έχουμε κακοκαιρία
  • Ένας γείτονας μου ερχόταν από το ρέμμα με τη γυναίκα του και με το βώδι του. Μπροστά πήγαινε αυτός και πίσω η γυναίκα του τραβώντας το βώδι με την τριχιά. Εκεί που τράβαγε μπροστά βλέπει το βώδι και πήγαινε ίσα κάτω του κατήφορο.’’ Βρέ, της έφυγε της γυναίκας μου’’λέει. Τρέχει να το τσακώση. Πιλάλα αυτός, πιλάλα το βώδι. Ίδρωσε ο άνθρωπος, φούσκωσε ς’ ένα κατήφορο χάθηκε το αποκορωμένο σαν ν’άνοιξε... 

    Ταρσούλη, Γεωργία (1938)
  • Εκεί στο ρέμμα που περνάμε για να πάμε στου Γρίζι, πνίγηκε κάποιος κι από τότε βαστάει ο τόπος. Ήτονε γιατρός και τον είχανε πάρει να ιδή κάποιον αρρωστόνε και τόνε φέρνανε πίσω με τα’άλογο. Είχε κάνει χειμώνα βαρύ εκείνες τις ημέρες και το ποτάμι είχε κατεβάσει πολύ νερό. Τον έφερε λοιπόν το παιδί ως το ποτάμι κι εκεί, όχι να τον περάση τον άνθρωπο από την άλλη μεριά, παρά τον άφκε να περάση μόνος... 

    Ταρσούλη, Γεωργία (1938)
  • Η πλάκα της αντρειωμένης

    Εκείνη η μεγάλη πλάκα που βρίσκεται τσακισμένη στα δύο επάνω στο Μαυρομμάτι, είναι από δω, του Σαρατσά. Τον παλιό καιρό κάποια αντρειωμένη περνούσι από την Φανερωμένη και την είδε και της άρεσε. Την έβανε λοιπόν απάνω στο κεφάλι της και πήρε και τη ρόκα της και πήγαινε το δρόμο της νέθοντα. Κάποια γυναίκα την είδε στο δρόμο που κατέβαινε και την μάτιασε και στη στιμής κοίσε κάτω η πλάκα και τσακίστηκε...
    

    Ταρσούλη, Γεωργία (1938)
  • Μια βραδιά ερχόμουν απο το μύλο κι ακούω και βόγγαε ένας άνθρωπος. Σαν έφτασα στου πόρο βλέπω και καθόταν απίξω ένας γεράξης Τοσουλάκης μ'ένα κεφαλοδούλι στο κεφάλι του και κράτηγε κι ένα τσιμπουκάκι στα χέρια του ίσα με που να πάω σπίτι μου, τόσο έγινε το κεφάλι μου. Με λιβανίσανε, με σταυρώσανε, με διάβασε ο παπάς κι έτσι μου πέρασε. 

    Ταρσούλη, Γεωργία (1938)
  • Ο Ήλιος και το Φεγγάρι ήσαν αδέρφια και το Φεγγάρι φώταγε καλύτερα από τον Ήλιο και πήραν γελαδασβουνιές και βαρειόντονε και γέμισε το Φεγγάρι γελαδασβουνιές και φαίνονται στα μούτρα του ως τα σήμερα και δε φωτάει πλιά τόσο καλά. 

    Ταρσούλη, Γεωργία (1938)
  • Ο Μπούργος είναι γεμάτος αράπηδες. Στα λιοτριβιά είναι πάντοτε αράπηδες και βγαίνουν τη νύχτα. Καμμιά φορά που πέφτει πολλή δουλειά στα λιοτρουβιά και νυχτερεύουν , όσοι είναι αλαφροίσκιωτοι τους βλέπουν , που τους βοηθάνε να γυρίσουνε τ’ αδράχτι, να ξεθερμίσουνε το λάδι. Άλλες βραδυές πάλι που δε δουλεύει το λιοτρουβειό, ακούγεται όλη νύχτα τ’ αδράχτι που γυρίζει και το άλογο κι’ ο αλογάρης που του... 

    Ταρσούλη, Γεωργία (1938)
  • Όταν βασιλεύη ο ήλιος πάει στη μάννα του, κι άμα δεν του έχει έτοιμο το τραπέζι, τήνε τρώει. 

    Ταρσούλη, Γεωργία (1938)
  • Πέρου που χτένανε το μύλο έπεσε απο ψηλά μια πέτρα, ένας βράχος , και σκότωσε του λάδι, του έκανε πίττα, με το τσουβ΄λι τονε φέρανε στη γυναίκα του. Το αίμα του ήτονε μεινομένο ως τα τώρα επάνω στο πεζούλι που καθότανε σαν έπεσε ο βράχος και τόνε σκότωσε. Να περάσης απο κείνο το μέρος θ'ακούσης το αίμα του να βογγάη. 

    Ταρσούλη, Γεωργία (1938)
  • Πίνω ένα, κι έχω κι έννοια 

    Ταρσούλη, Γεωργία (1938)
    Καλόν είναι εις τα συμπόσια να πίνη κανείς αλλά να προσέχη να μη μεθύση
  • Τούτα δεν είν’ φιλήματα , Τούτα δεν είναι τσιμπήματα. Μον’ τούτα είναι λυκοτραβήματα. Απόσπασμα από παραμύθι, κατά το οποίον μία γριά ζητούσε από τα παιδιά της να την παντρέψουν και εκείνα της είπαν να μπει σε ένα σακκούλι για να έρθει ο γαμπρός να την πάρει κα αφού μπήκε την έβγαλαν έξω στην ερημιά και την φάγαν οι λύκοι. 

    Ταρσούλη, Γεωργία (1938)

Πλοήγηση

Όλο το ΑποθετήριοΑρχείο & ΣυλλογέςΤόπος καταγραφήςΧρόνος καταγραφήςΣυλλογείςΛήμμαΚατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)Ευρετήριο πηγώνΚείμενα

Ο λογαριασμός μου

Σύνδεση
Επικοινωνήστε μαζί μας | Αποστολή σχολίων
Κέντρον Λαογραφίας E-Mail: keel@academyofathens.gr
Δημιουργία/Σχεδιασμός ELiDOC
Λογισμικό DSpace Copyright © 2015  Duraspace


Το Έργο «Εθνικό δίκτυο ψηφιακής τεκμηρίωσης της άυλης και υλικής πολιτιστικής κληρονομιάς» στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ψηφιακή Σύγκλιση» του ΕΣΠΑ 2007-2013, συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από εθνικούς πόρους.