Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής

5 Σαράντα λαμπροκύριακα ρούχο ε γκαταλειέται

Ζερβός, Ιωάννης Κλ.

Α δε γκοπιάσουν γόνατα κοιλιά ε θεραπείεται

Ζερβός, Ιωάννης Κλ.

Α δε ξοδέψης δε θα σοδέψης

Ζερβός, Ιωάννης Κλ.

Α δεν έσης παλιό καινούρζο δε ποτάσσεις

Ζερβός, Ιωάννης Κλ.

Α ε κάμης σπα του γκρεμού, ε πολοέται

Καλαβρός, Μιχαήλ (1894)

Εαν δεν κραυγάσης σπα, εις τον γκρεμόν δεν αντέχει

Α εν έσης γέρο ώκε νειό και γόρασε

Καλαβρός, Μιχαήλ (1894)

Εάν δεν έχης γέροντα δος νέον και αγόρασε

Α εν εου τα μάγκια που, το στόμα μη μιλήση

Καλαβρός, Μιχαήλ (1894)

Αν δεν ιδούν οι οφθαλμοί σου; ας μη ομιλήση το στόμα σου

Α εν ημοιάζαμε ε συμπεττεριάζαμε

Ζερβός, Ιωάννης Κλ.

Α σσού τάξουσιν αρνάκι κράτει και το λυταάκι

Ζερβός (1918)

Άγιρζα πορνεοινή καθάρζα μέρα

Καλαβρός, Μιχαήλ (1894)

Αγρία πρωΐα καθαρά ημέρα

Άη Γιώργη βούθα μου, μα κλώτσα και το πααράκι σσου

Ζερβός, Ιωάννης Κλ.

Άθρωπο βλέπεις καρτζιά ε χωρείς

Ζερβός, Ιωάννης Κλ.

Χωρείς = θωρείς

Άθρωπον από απήγκιου και (σ)ούλλον από μάντρα

Καλαβρός, Μιχαήλ (1894)

Άθρωπον από σπίτζιού και σσύλλον από μάντρα

Ζερβός, Ιωάννης Κλ.

Άλλα μελετά το βόϊ κι' άλλα κάμνει ο ζευγάς

Καλαβρός, Μιχαήλ (1894)

Άλλα μελετούν τa βότζια κι άλλα κάμνει ο ζευγάς

Ζερβός, Ιωάννης Κλ.

Άλλα τα χάγκια του λαού κι' άλλα της καρακάξας

Καλαβρός, Μιχαήλ (1894)

Άλλα τα χάτζια του λαού κι' άλλα της καρακάξας

Ζερβός, Ιωάννης Κλ.

Το Ουράνιον τόξον

Άμμα βρέξει ο Θιός και βροντήσει, λέμε : “όντας βροντήσει η Αστροπαλλιά (είναι μεσημβρινό – δυτικά, προβέζα ή γαρμπής, της Καλύμνου), κόφτε βοσ' σε μου στηφ φωλιά. Κι ύστερις, άμμα βζή η κυρά Σελένη (ουράνιο τόξο) μες το μπουρούνι, πραάλλομεν (προβάλλομε) και λαάζομεν (κοιτάζομε – ίσως λογιάζομε) την κυρά Σελένη τρείς ντράνες, τρείς ποταμούς : τον κότσινον τον λέμε κρασί, τον πράσινον το λά(δ)ι, τον...

Ζερβός, Ιωάννης (1958)

Οι καλικαντζάροι

Άμμα σπάρτει παιί του Εβγαγγελισμού (Ευαγγελισμού) το βρά(δ)υ, (γ)εννιέται τα Χριστούγεννα, τα λοιπονίς (το λοιπόν) είτε (γ)εννηθεί αρσενικό το λέσι καλικάντζαρον, άν είναι γκόρη τήνε λέσι Γιαλλού. Φτός(αυτός) ο Καλικάντζαρας εν (δεν) γκοιμάται τα Χριστούγεννα, παρά (γ)υρίζει κ'ι' άμμα βρεί άθρωπο τον πνίει και σίντας οι άθρωποι του σπιgιού τον παίρνουσι χαπάρι πως (γ)υρίζει και τον καταλάβουσι, του...

Ζερβός, Ιωάννης (1958)