Πλοήγηση ανά Λήμμα "λάκκος"

Άνθρωπος του λάκκου

Εαρινός, Γεώργιος (1895)

Δηλαδή ετοιμοθάνατος

Απού σκάφτει ξένο λάκκο μπαίνει ο ίδιος μέσα

Ρουσσομουστακάκης, Νικόλαος (1963)

Λέγεται για όσους πάθουν κακό στην προσπάθειά τους να ζημιώσουν ή να εκδικηθούν άλλους

Αυτό το φά(β)α λάκκον έχει και το λά(δ)ι καμαρώνει

Μανωλακάκης, Εμμανουήλ (1893)

Ερμηνεία: Επί των υπαινισσομένων εκ προθέσεως (sic)

Γι' άλλουν σκάφτ'ς του λάκκου μα του κιφάλ'ς θα βάλ'ς

Χριστοφίδης, Στέφανος (1959)

Έπεσε στο λάκκο

Άγνωστος συλλογέας

Έσκαψε μόνος τον λάκκο του

Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη

Με τα λόγια και τις πράξεις του, έγινε αιτία κακού στον εαυτό του

Έσκαψε του λάκκουτ τσ' έπισει μέσα

Μπίμπελας, Παναγιώτης Α. (1956)

Έχ' η φάβα λάκκο

Παπαδάκη, Ειρήνη (1938)

Όταν κάτι το ύποπτον υπάρχει σε μια υπόθεσι

Έχ' η φάβα λάκκο

Ιωαννίδης, Εμμανουήλ (1876)

Έχει η φάβα λάκκο

Καραβιτάκης, Νικόλαος Γ. (1963)

Έχει το ένα πόδι στο λάκκο

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1959)

Για τον ετοιμοθάνατο

Έχει το να πόδι ςτο λάκκο

Νεστορίδης, Κ. (1889)

Ερμηνεία: Επί των εις θάνατον εγγιζόντων

Έχει το φάβα λάκκο

Παπαϊωαννίδης, Κωνσταντίνος Δ. (1929)

Ότι κάθε αποτέλεσμα έχει την αιτίαν του

Είν' ο πόδας μου μέσ' στο λάκκο

Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1931)

Είμαι γέρος πια, θα πεθάνω γρήγορα

Είνι κι μι τα τέσσιρα στου λάκκου

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)

Είναι υπέργηρος

Είνι κι τα δυό τ' πουδάρια μέσ' του λάκκου

Ιωαννίδης, Σωκράτης Ν. (1921)

Περί εσχατογήρου

Είνι μι τόνα μέσ στου λάκκου

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)

Έκλινε προς το γήρας

Η φάβα έκαμε λάκκο

Άγνωστος συλλογέας

Η φάβα έκαμε λάκκο

Κριάρης, Αριστείδης Ι. (1920)

Θα σ' τουν φκιάσου του λάκκου ιγώ

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1922)

Ερμηνεία: Θα σου παρασκευάσω κακόν, θα σε επιβουλευθώ