Πλοήγηση ανά Λήμμα "θυμώνω"

Άνθρωπος που δε θυμών βράζει μέσα του

Καββαδίας, Γεώργιος (1876)

Άνθρωπος που δε θυμών ή άγγελος θα να ήναι ή διάολος

Καββαδίας, Γεώργιος (1876)

Αν εθύμωσες πία οξείδ

Άγνωστος συλλογέας (1881)

Ερμηνεία : Προς οργιζόμενον υβριστικώς

Αν ηθυμώθην ας πγη ξύδιν

Μουσαίος

Αν θυμώσ΄ ο Μανολιός γυρίζ΄ το φέσι του αλιώς

Νεστορίδης, Κ. (1889)

Εθύμωσ΄ ο καλόερος κ΄ ήκαψεν τα ρούχα του

Ιωαννίδης, Εμμανουήλ (1876)

Εθύμωσε τσακάλης με το βουνό

Διαμαντάρας, Αχιλλέας

Εθύμωσεν ο βαθρακός και η λίμνη δεν το ξέρει

Δήμου, Φώτιος (1935)

Εθύμωσεν ο λυριστής κ΄ ήσπασεν την λύραν του

Ιωαννίδης, Εμμανουήλ (1876)

Εθύμωσες; Πιε ξίδι

Ιωαννίδης, Εμμανουήλ (1876)

Εχόλιασ΄ ο καλόερος κ΄ ήκαψεν τα ρούχα του

Ιωαννίδης, Εμμανουήλ (1876)

Ηθυμώθηκιν η λαώς, αμ΄ ηπήριν κη του βουνόν χαπάριν;

Λαμέρας, Κωνσταντίνος Γ. (1941)

Λέγεται διά ζητήματα μη επηρεάζοντα άλλον πλην του αμέσως ενδιαφερομένου. Ο ισχυρός αδιαφορεί διά τον θυμόν του αδυνάτω

Ηθυμώθην η λαγός αμ έχει και το βουνίν χαπάριν;

Μουσαίος

Ερμηνεία : Επί ασήμων οργιζομένων προς τους κρείττοντας

Ηθυμωθην η λαός

Μουσαίος

Ερμηνεία : Επί των προς τους ανωτέρους των οργιζομένων

Θύμουσι ο Μιχαλιός, γύρσε του βρακί τ΄ αλλιώς

Δεληγιάννης, Βασίλης

Για κείνον που βλάπτει τον εαυτό του μόνος του

Θύμουσι ου τσουμπάνς και την έκοψε στο ντιπ

Δεληγιάννης, Βασίλης

Έβλαψε μόνος του τον εαυτό του

Θύμω΄ ο Μανωλιός κι έβαλε το φεσ΄ αλλιώς

Νεστορίδης, Κ. (1889)

Θύμωσ΄ ο αγάς κι έκοψε την ψωλή του

Νεστορίδης, Κ.

Θύμωσ΄ ο καλόγηρος κι έκαψε τα γένεια του

Μαρκέτου, Λούλα

Θύμωσεν ο Μιχαλεός γύρσε το βρακί τ αλιώς

Ζήκος, Αστέριος (1892)