Πλοήγηση ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη) "Παράδοση Ζ"

Αποτελέσματα 1-20 από 54

Αράπηδες

Αράπηδες λέγουν ότι παρουσιάζονται σε αρχαία χαλάσματα ή σε μέρη όπου κρύπτονται θησαυροί τους οποίους φυλάγουν. «Βόσκουν τα φλωριά» ή «τις λίρες» λέγουν. Πιστεύουν ακόμη ότι όποιος ιδή τον αράπη πρέπει να μη μιλήση καθόλου, αλλά προσπερνώντας να πετάξη ένα μαντήλι πίσω του. Την άλλη ημέρα, θα το βρη γεμάτο φλουριά ή λίρες.

Μερεμέτη, Δήμητρα (1953)
Αράπηδες

Αράπηδες λέγουν ότι παρουσιάζονται σε αρχαία χαλάσματα ή σε μέρη όπου κρύπτονται θησαυροί τους οποίους φυλάγουν. ‘’Βόσκουν τα φλωριά΄΄ ή ‘’τις λίρες΄’’, λέγουν. Πιστεύουν ακόμη ότι όποιος ιδή τον αράπη πρέπει να μη μιλήση καθόλου, αλλά προσπερνώντας να πετάξη ένα μαντήλι πίσω του. Την άλλη ημέρα, θα το βρή γεμάτο φλουριά ή λίρες. [Κατετάχθη και είς τα < Αρχ.κτίρ και μάρμ. ]

Μερεμέτη, Δήμητρα (1953)
Βενετσιάνος και Βενεchάνος = Ενετός. Οι Ενετοί αφήκαν εν Κύπρω πολλά κτίρια, τα οποία σώζονται μέχρι σήμερον. Οι χωρικοί βλέποντες τα κτίρια αυτά λέγουν τούτον το κτιρίον εμ που τοj jαιρόν του Βενεchάνου.

Ερωτόκριτος, Ιωάννης (1930)
Πλασταρά

Γεγά μουράγια, από μεγάλες πέτρες, ερειπωμένα, βρίσκονται λίγο έξω απ’ το χωριό Καρβουλεπενίνσα του Κόζιακα. Η παράδοση αναφέρει ότι ένα Βασιλόπουλο ήρθε και κατοίκησε στο μέρος τούτο. [Πλασταρά= Όνομα βυζαντινού οφικιαλίου].

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Γριάς το κάτουρο (στης), Γριάς το σώρο (στης), Γριάς τα πρόβατα (στης) τοποθεσία και οι τρεις τοποθεσίες έχουν την εξής παράδοσιν. Κάποια γριά χήρα αρχοντόγρια, με πολύ βιό (γιδοπρόβατα) ανέβαινε κατά τις αρχές του Απρίλη από ξεχειμαδιό στα βουνά. Είχε τρία ανύπαντρα παιδιά βλαστάρια και φυλάγανε τα πρόβατα. Η γριά στο ανέβασμα ερχότανε μπροστά με τα άλογα φορτωμένα τα μπαγάδια. Τα παιδιά της ερχόντουσαν...

Τρουπής, Θεόδωρος (1959)
Ο ανδριάντας των Τριαντών

Γύρω στο όνομα του χωριού Τριάντα είναι πλεμένη μια παράδοση, που μπορεί θα θεωρηθή μάλλον ως ιστορικόν της ονομασίας του χωριού. Την άκουσα από τον Τριαντενόν Χριστόδουλον Κουντούρην και την διηγούμαι όπως μου την είπεν με τα ίδια του τα λόγια. Μεγάλη φασαρία είχε το χωριό μας εδώ και τρακόσα χρόνια για ένα αντριάντα, που βρήκαν δύο χωριανοί μας σκάβοντας σ’ ένα χωράφι. Ένας άντρας μαρμαρένιος παρουσιάστηκε...

Βρόντης, Αναστάσιος (1930)
Δια την πλάκα ήτις εκάλυπτε τον Πύργον του Χειμάρρου. Διηγούνται ότι «την ήπηρεν αέρας και την ήκαμε Αγία Τράπεζα στην Αμοργό».

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)
Έναντι του Μονολιθίου ευρίσκονται τα χωριά Κουκούλια και Γοριανά. Εδώ είναι τα κάστρα κάποιας παλαιάς πολιτείας, πιθανώς των Αθαμανών οι κάτοικοι της οποίας, κατά την παράδοσιν, ηφανίσθησαν εκ της ελονοσίας (ασθένεια άγνωστος τώρα εις την περιφέρειαν, καθ’ όσον σήμερον ουδέν έλος υφίσταται πλησίον αυτής). [Αθαμανών= Οι κάτοικοι της Τζιούμας θέλουν εδώ την ΑΘΑΜΑΝΙΑ]

Γεωργούλας, Σωκράτης Δ. (1966)
Είναι ένας Φράγκικος πύργος στο χωριό με δυο πατώματά. Όλη η συνοικία λέγεται Πύργος. Ήτανε καμιά φορά κάποιου, που τόνε λέγανε Κάστρη. Λένε, πώς τότε ο Πύργος ήτανε με τρία πατώματα, και στο απάνω πάτωμα ήτανε μια καλογριά κι έπεσε μια βραδειά αστροπελέκι κι έκαψε την καλόγρια και γκρέμνισε και το επάνω πάτωμα του πύργου, κι από τότε έμεινε πια η κατάρα «Που να σε κάψη τ’ αστροπελέκι, σαν που ‘καψε...

Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1925)
Είναι μια θέση που λέγεται Δοκίμι. Εκεί βρίσκονται αρχαίες δουλεμένες πέτρες, ελληνικά πράματα. Λένε πως εδώ έβγαναν οι Έλληνες τις πέτρες, τις δούλευαν και φορτώνονταν να τις πάνε να χτίσουν κάποιο κάστρο (Παλιόκαστρο τώρα). Το ωνόμασαν Δοκίμι το μέρος, γιατί δοκιμάζονταν πως θα πάνε τα λιθάρια στον ώμο και τις ήρθε οργή και τ’ άφηναν.

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928)
Εις τα παρεκκλήσια της Αγ. Τριάδος και Φανερωμένη υπάρχουσιν υπόνομοι οι οποίοι λέγουν ούτι φέρουσιν η μεν της Αγ. Φανερωμένης εις το ενοριακόν μοναστήριον του Αγ. Παντελεήμονος, η δε εις το σταυροπήγιον μοναστήριον της Σκαλωτής. Και πράγματι αι υπόνομοι φαίνονται αλλά που άγουσιν αβέβαιον. Και εν τη εκκλησία της Σκαλωτής υπάρχει υπόνομος ενώπιον της εικόνος της Αγίας Τριάδος, αλλ’ άγνωστον νυν αν...

Μανασσείδης, Συμεών Α. (1882)
Το γραμμένο άλας

Εις την κοιλάδα των Τεμπών υπάρχει βράχος, «εξ ου ωνομάσθη η πέριξ τοποθεσία το Γραμμένον άλας. Είναι δε το Γραμμένον άλας λατινική επιγραφή, κατά δε την περισωζομένην έτι λαϊκήν εκεί παράδοσιν δι’ αυτής (ούτω) αναφέρεται το καταναλωθέν άλας κατά την διάνοιξιν της διαφράγος (γράφε διασφάγος) των Τεμπών ή την κατασκευήν της αρχαίας οδού αυτών. Κανείς δε των περιηγητών των μετά μεγίστου ενθουσιασμού...

Άγνωστος συλλογέας (1912)
Εις την συνέχειαν της λαογραφίας Περιοχής Μύθων παραθέτομεν ωσαύτω, τοπωνύμια σχέσιν έχοντα προπαντός με τη λαογραφίαν αλλά και με την Ιστορίαν και αρχαιολογίαν της περιοχής ΚΑΣΤΕΛΛΟΣ – ΛΕΝΙΚΟ: Βορείως του χωρίου και εις απόστασιν ενός περίπου χιλιομέτρου εν μέσω καταφύτου πλαγιάς, εξ αγρίων δένδρων, υψούται αγέροχος, ως λέων, υψηλός στρογγυλός βράχος μερικών τετραγωνικών μέτρων εμβαδού, απόκρημνος...

Άγνωστος συλλογέας (1960)
Το κάστρο του Παληού Πυλίου

Εις την τοποθεσίαν «Παληό Πυλί» ημικατεστραμμένο κάστρο, που λέγεται «το κάστρο του Παληού Πυλίου» ή όπως λέγεται στο τραγούδι του «της Ωριάς το κάστρο». Είναι Βυζαντινής εποχής και κτισμένον επί υψηλού βράχου, αποτελούντος ούτω την Ακρόπολιν του τότε χωρίον Πυλίου, ερείπια του οποίου κείνται παρά τοις πρόποδάς της. Μεγάλη Πύλη, της οποίας την ευρύτητα καθορίζουν εις αμφοτέρας τας βάσεις της μάρμαρα...

Ζάρακας, Νικόλαος Α. (1958)
Εν Αθήναις ήκουσα ότι η πύλη του Αδριανού (παρά τον ναόν του Ολυμπίου Διός) υπήρξεν η σκοπιά (το πατάρι), εφ’ ού καθημένη η βασιλική οικογένεια εθεάτο τους αγωνιζομένους ήρωας του δευτέρου μέρους του «Ερωτοκρίτου», όπερ ίσως πράγματι ο ποιητής τα είχεν υπ’ όψιν του, ότε εποίει το μέρος τούτο.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
Μαλεβρό και Αντίκαστρο

Επί οξείας κορυφής φρούριον. Προς βορράν και παρά την πύλην ναός ελληνικός και σπόνδυλοι με ραβδώσεις, τεμάχια γείσων και μετωπών. Πέρναγαν οι βλάχοι. Τράβηξαν κάτω τηράν τς έλειπε ένα τραγί. Γυρίζει πίσω ένας βλάχος κι ηύρε σε μια κουκουρεντιά (;) από κάτω δύο θηρία και το τραγί δεμένο και παρέκει θησαυρό που τον φύλαγαν. Εδεκεί κρέμασε την κάπα του και πήγε στους άλλους βλάχους και τους είπεν αυτά....

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)
Κωθώνι

Η γεωγραφική θέση, στην οποία υπάρχει το σημερινό χωριό Κωθώνι με τα τριγύρω σπανά και γυριστά προς τα μέσα βουνά, με το άνοιγμα του παραποταμιού Αρέντα σε σχήμα αφτιού – λαβής, δίνει την εικόνα του αρχαίου αγγείου «Κωθώνιον». Κατά την παράδοση το ερειπωμένο μεγάλο χτίσμα, άλλα παλιά ερείπια, σπασμένα πιθάρια, βυζαντινά κεραμίδια, αποτελούσαν το ανάχτορο κάποιου Βασιληά Κώθωνα που βασίλεψε εκεί στα...

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Η Λανάρου (η Λανάρω): Φάντασμα δι ού απειλούν τα νήπια δια να παύσουν από το να κλαίουν. Την παριστάνουν ως γραίαν τερατωδώς άσχημον, ζαρωμένην, ατημέλητον, και με τα μαλλιά της κεφαλής της ξέμ πλεγα. Προς νήπιον: Πάψι, θα φωνάξου τ' Λαναρού να κατίβη από την οροφήν της οικίας) να σε φάη!”. (Η ετυμολογία της λέξεως προήλθεν εκ προσωποποιήσεως. Συνήθως εις τα χωρία το ξάσιμον των μαλλιών εις τα λανάρια...

Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1927)
Άγιος Γεώργιος Κυρήνειας

Η συνοικία Αγίου Γεωργίου Άνω Κυρήνειας λέγεται και Ρηγάτο. Εις τα θεμέλια που ανοίγονται δια να κτισθούν σπίτια ευρίσκονται διάφορα αρχαία.

Κοκολιού, Λ. (1961)
Ήτανε μια βασίλισσα στο κάστρο τ’ Απαλίρου και το βασιλιόπουλο ‘ρχότανε από το κάστρο της Ποταμιάς (χωρίον) και συναντιώντανε κάθε νύχτα σ’ ένα μέρος που από κεί βγήκε Καθανύχτα. Οι άντρες εφύγανε από ‘δω από το κάστρο τ’ Απαλίρου να πάνε ‘ς το πανηγύρι πάνω, στ’ απάνω κάστρο (κάστρο Ποταμιάς) κι αφήσανε τη βασίλισσα εδώ. Αφ’ ότι ‘φήσανε τη βασίλισσα βγήκανε κ’ ήρθανε κ’ επιάσανε να πάρουνε τη βασίλισσα....

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)

Πλοήγηση ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη) "Παράδοση Ζ"

Δια την πλάκα ήτις εκάλυπτε τον Πύργον του Χειμάρρου. Διηγούνται ότι «την ήπηρεν αέρας και την ήκαμε Αγία Τράπεζα στην Αμοργό». ﻿

Δια την πλάκα ήτις εκάλυπτε τον Πύργον του Χειμάρρου. Διηγούνται ότι «την ήπηρεν αέρας και την ήκαμε Αγία Τράπεζα στην Αμοργό».