Πλοήγηση ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη) "Παράδοση Β"

Αποτελέσματα 1-20 από 43

Άλλοι πάλι ελέαν ότι οι καλόεροι είχαν μάθει ότι πήραν οι Τούρκοι την Πόλι κ(αι) ελέαν ο Θεός είναι μεάλος και η Παναγιά μας αγαπάει και (θ)α μας την δώση πάλι και (θ)α γίνη πάλι ελληνική. Τότε πετάχτηκε ένας όχι καλόερος ένας άλλος και λέει όσο μπορούν τα τηανισμένα αυτά ψάρια ‘α πετάσουν μέσα στο νερό και να καλουμπούν, άλλο τόσο (θ)α ‘ίνη και η Πόλι Ελληνική και αμέσως τα ψάρια πήδησαν κ(αι) επήαν...

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
Άμα επρόκειτο ‘α πάρουν την Πόλι οι παλιότουρκοι το εκουβεντιάζαν οι καλόεροι κ’ ένας καλόηρος (δ)εν το επίστευκε και οι άλλοι λέαν του: ναι πήραν την. Τότε εκείνος είπε: εγώ δεν το πιστεύκω τότε μόνο ‘α το πιστεύκω άμα ‘δω και φύουν αυτά τα ψάρια απ’ το τηάνι και παν’ στο νερό, αμέσως τα ψάρια έτσι όπως ήτο ήμπαν στη χαβούζα και είναι απ’ τη μια μεριά τηανισμένα.

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
Ο βασιλεύς Κωνσταντίνος

Αλούσης της Κωνσταντινουπόλεως άγγελος Κυρίου επιφανείς τω βασιλεί Κωνσταντίνω επέδωκεν αυτώ σπάθην ξύλινην διατάττων συνάμα αυτώ, ίνα δια ταύτης αποκρούση την έφοδον. Απορριψάντος δ’ εκείνου μετ’ αγανακτήσεως και μετά περιφρονήσεως την προσφοράν και ειπόντος ότι χρυσήν σπάθην έχων ουδέν κατώρθωσα, ουδέν δε θα κατορθώσω και δια της ξυλίνης, ο άγγελος μεταβάς παρά τω Μωάμεθ επέδωκε την ξυλίνην σπάθην,...

Οικονομίδης, Δημήτριος
Ο βασιλεύς Κωνσταντίνος

Αλούσης της Πόλεως Άγγελος Κυρίου επιφανείς τω βασιλεί Κωνσταντίνω επέδωκεν αυτώ σπάθην ξυλίνην διατάττων συνάμα αυτώ, ίνα δια ταύτης αποκρούση την έφοδον. Απορριψάντος δ’ εκείνου μετ’ αγανακτήσεως και μετά περιφρονήσεως την προσφοράν και ειπόντος “ χρυσήν σπάθην έχων ουδέν κατώρθωσα, ουδέν δε θα κατορθώσω και δια της ξυλίνης”, ο άγγελος μετέβη παρά τω Μωάμεθ και επέδωκε την ξυλίνην σπάθην, ην εκείνος...

Οικονομίδης, Απόστολος Β.
Η Αγιά Σοφιά

Απότι τημ πήρανε οι Τούρκοι τημ Πόλη, η Αγιά Σοφιά είναι μολιβοχυμένη απ’ έξω και μέσα δε μπορούν να μπουν οι Τούρκοι, Μέσα ‘ς την εκκλησία είναι άνθρωποι και λειτρουγάνε και όποιος είναι καθαρός περνάει απ’ όξω και ακούει ψαλμωδίαις. Κι όταν θα ντημ πάρουμε μεις τημ Πόλη θ’ ανοίξουν οι πόρταις και οι άνθρωποι που είναι μέσα θα λειώσουνε κ’ η εκκλησία θα γίνη όπως ήτανε πρώτα.

Άγνωστος συλλογέας
Ο παπούς για την Αγιά Σοφιά

Απού τουν κιρό που ου μεγάλους Βασιλιάς μας, πουλιμώντας τα’ Αγαρηνούς, βαρέθηκε κι λαβουμένος έπεσε στου χουόμα, κατ’ στα μουράγια, απού τότες που τα σκλιά οι Τούρκοι μπήκαν στην Πόλη, τραντάζουντ’ οι κολόνες τσ’ Αγιάς Σοφιάς, τριέμ’ η σκεπή, βουϊζουν τα ντουβάρια, σιώτ’ του πάτουμα, κουνιέντ δώθε πέρα τα τρικκέρια, κλαίν’ οι Αγίοι, λυγάει του τέμπλου, ανθρούπους δεν κρατιέται ουλόρθους στα πόδια....

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Περί Παναγίας Ατταλειώτισσας

Ατταλειώτισσα λέγεται διότι το εικόνισμα ήλθε από την Αττάλειαν. Ο μύθος είναι ο εξής : Ένας καλόγηρος έμενε πλησίον ενός σπηλαίου, ευρισκομένου εις την περιφέρειαν του χωριου Εγχάρες. Πλησίον του σπηλαίου αυτού είχε κτισθεί και ένα μοναστηράκι όπου έμενε ο καλόγερος. Κάθε μέρα λοιπόν πήγαινε ο καλόγερος και ήναφτε το καντήλι του σπηλαίου. Σημειωτέον οτι το σπήλαιο αυτό είναι και εκκλησία, ονομαζομένη...

Κορακίτης, Δ. (1920)
Για το αγίασμα της Ε Σοφίας έλεγαν πως στην πηγή μέσα ήταν μια κούνια παιδιού κρεμασμένη. Εκεί ήρθε η Αγία Σοφία με μωρό στην αγκαλιά, φεύγοντας από την Πόλη, όταν την πήραν οι Τούρκοι. Για να κρύβεται το μικρό στην κούνια, το κρέμασε σ’ αυτή τη σπηλιά μέσα. Ύστερα βγήκε πολύ νερό και το παιδί απόμεινε ψηλά κρεμασμένο μέσα στην κούνια. Υπνώνει ακόμα το μωρό, ώσπου ναρθη ο καιρός του να στερέψη το...

Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949)
Δώδεκα Δεσποτάδες πή(γ)αν κι ήθαψαν το ένα ψάρι που πέθανε στέκουν τ’ άλλα σε μια χαβούζα στην Παναγιά του Πανουκλή.

Ζερβός, Ιωάννης (1958)
Ένας μπακάλης από την Καραμανιά πήε να ξεμπερδέψει εκατό γρόσια από ένα φύλακα της Αγιάς Σοφιάς επειδή δεν είχε να του τα πληρώσει, του επέτρεψε νάμπει να ίδει την Εκκλησίαν τους. Μπαίνει λοιπόν μέσα κι έβλεπεν έβλεπεν, ώσπου πέρασεν η μέρα κι ένας ολόκληρος μήνας. Σαν βγήκεν έξω, νεόρεψε(1) στο μπακάλικο και δεν βρήκε τους συντρόφους του, που σώστηκε το μηνιάτικόν τους και μεταφέρθηαν σε άλλο μαγαζί....

Ζερβός, Ιωάννης (1958)
Έπειτα έρχεται το Πάσκα η μεγάλη λαμπρή μας. Τη μεγάλη εμείς οι χριστιανοί χαιρόμαστε που αναστήθη ο Αφέντης ο Χριστός κι σφάζομε αρνιά και κρατούμε λαμπάδες και βάφουμε και κόκκινα αυγά για να δείξουμε τη μεγάλη μας χαρά. Αλλ’ εμείς οι Έλληνες έχουμε ακόμα μια χαρά. Γιατί στην πόλη μας, στην αγιά Σοφιά μας κάθε λαμπρή ακούγεται να ψάλλουν οι παπάδες το Χριστός Ανέστη και να βρίσκουνται όξω από την...

Λάσκαρης, Ν. (1925)
Εδώ που μας κατάστρεψεν ο Θεός και μας ήβαλε κάτω που τον τύραννο, είναι γιατί ανέβαιναν στα κατηχούμενα, στην Αγιά Σοφιά, με τ’ αλόγατα κι ήπαιρναν το αντίερο (αντίδωρο) οι Ρωμαίοι με το περούνι το μαλαματένο.

Ζερβός, Ιωάννης (1958)
Οι Ιχθύς της Ζωοδόχου Πηγής

Εικοτολογούσιν ότι καθ’ ην στιγμήν ο πορθητής Μωάμεθ ο Βος εισήλασε νικητής εντός της Κωνσταντινουπόλεως, ο ατυχής της πύλης του Αδριανού ήρως αμερίμνως και αναλγήτως ηυθύμει παρά το αγίασμα της Ζωοδόχου Πηγής. Αγγελθείσης δ’ αυτώ της αλώσεως της Πόλεως, εδυσπίστει προς το γεγονός ειπών: «εάν τούτο η αληθές, οι εν τω τηγάνω ιχθύς αμέσως να αναζήσωσι». Ω του θαύματος οι ημίεφθοι ιχθύς αναστάντες έπεσαν...

Οικονομίδης, Δημήτριος
Ιχθύς της Ζωοδόχου Πηγής

Εικοτολογούσιν ότι καθ’ ην στιγμήν ο πορθητής Μωάμεθ ο Βος εισήλασε νικητής εντός της Κωνσταντινουπόλεως, ο ατυχής της πύλης του Αδριανού ήρως αμερίμνως και αναλγήτως ηυθύμει παρά το αγίασμα της Ζωοδόχου Πηγής. Αγγελθείσης δ’ αυτώ της αλώσεως της Πόλεως, εδυσπίστει προς το γεγονός ειπών: «εάν τούτο η αληθές, οι εν τω τηγάνω ιχθύς αμέσως να αναζήσωσι». Ω του θαύματος οι ημίεφθοι ιχθύς αναστάντες έπεσαν...

Οικονομίδης, Απόστολος Β.
Η λειτουργία 'ς την αγιά Σοφιά

Ήταν ένας έμπορος και είχε να κοπέλλι και το έστειλε για μια δουλειά. Εκεί που επέρναγε από την αγιά Σοφιά άκουσε ψαλμούς κ’ εμπήκε μέσα να κάμη το σταυρό του. Μεσα ‘ς το ιερό ήσαν ο Πατριάρχης με τον αυτοκράτορα τον Κωνσταντίνο και τους διάκους και ελειτρουγάγανε που ήταν ημέρα της Αναστάσεως. Εκάλεσαν και το παιδί κ’ επήγε ‘ς το ιερό. Αφ’ ου τελείωσ’ η λειτουργία έκλεισαν οι πόρταις του ιερού και...

Άγνωστος συλλογέας
Λένε ότι ο κύριως ναός της Αγίας Σοφίας και το ιερόν είναι κλεισμένα από την στιγμήν που απεκεφαλίσθη ο βασιλεύς Κωνσταντίνος ο ΙΑ! Δεν ανοίγονται δε παρά τότε μόνον, όταν οι Έλληνες ξαναπουλήσουν την Πόλη. Αντιφάσκουσα παράδοσις λέγει, ότι ο βασιλεύς είναι κάπου μαρμαρωμένος.

Ράγκος, Ιωάννης (1939)
Μια βολά μοίραζε ο πατριάρχης τ’ αντίερο σε μια εκκλησά ‘κει που το μοίραζε μπαίνει μια μέλισσα και αρπά’ του ένα αντίερο και φεύγει, τότε τρέχουν ‘ά βρουν ποια ήτο η μέλισσα και που ‘πήε γιατί ήτο αμαρτία που πήρε το αντίερο. Ψάχναν τα δυψέλια κ(αι) εκεί που ψάχναν βρήκαν μέσα σ’ ένα δυψέλι μια εκκλησά ωραία και πα’ στην Αγιά τράπεζα το αντίερο και τότε κατάλαβαν πως τη μέλισσα την είχε στείλει ο...

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
Μια βουαλλιά (όσο το δέρμα ενός βοδιού) τόπο ζήτησε ο Τούρκος να του παραχωρήσουν, και κείνος την έκοψε λεπτό μπρισίμι κι έπιασε πολύν τόπο κι’ έτσι επήρε την Πόλη.

Ζερβός, Ιωάννης (1958)
Πόλη κι Αγιά Σοφιά

Μια γυναίκα ετηγάνιζε ψάρια. Του ‘πανε πως οι Τούρκοι πήρανε την Αγιά Σοφιά. Λέει: Αν ζωντανέψουν τα ψάρια τότε κι η Αγιά Σοφιά θα Τουρκέψη. Και τω όντις τα ψάρια εζωντανέψανε. Και έτσι το πίστεψε.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1957)
Η διακοπείσα λειτουργία της αγίας Σοφίας

Μια φορά ένας από πα επήγε ‘ς τη(ν) Πόλη. Σαν επήγε, έμαθε από ένα Τούρκο πως αποκάτω από τσι πλάκες τσ’ αγιάς Σοφιάς είναι καλόγεροι και βαστούνε χαρθιά και διαβάζουνε. Έδωκε κι αυτός καμπόσος παράδες ‘ς το Τούρκο, που έβλεπε ‘ς τη μπόρτα τα’ εκκλησίας και ύστερις, σαν έβγαλε τα παπούτσια του, ακλούθηξε του Τούρκου. Αυτός τον έφερε σε μια σκάλα μαρμαρένια, που κατέβαινε κάτω και του πε να καταβή...

Άγνωστος συλλογέας

Πλοήγηση ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη) "Παράδοση Β"

Δώδεκα Δεσποτάδες πή(γ)αν κι ήθαψαν το ένα ψάρι που πέθανε στέκουν τ’ άλλα σε μια χαβούζα στην Παναγιά του Πανουκλή. ﻿

Δώδεκα Δεσποτάδες πή(γ)αν κι ήθαψαν το ένα ψάρι που πέθανε στέκουν τ’ άλλα σε μια χαβούζα στην Παναγιά του Πανουκλή.