Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Χατζιδάκις, Ν. Ε."

Αποτελέσματα 1-4 από 4

Τση Νύφης ο Κόλυμπος

Ο σχετικός θρύλος λέγει, οτι νύμφη τις κάποτε και επνίγη εις τα πολλά ύδατα του κολύμπου (περί της λέξ. βλ. VI, 8) εν ώ διήρχετο απ' εκεί με την γαμήλιον πομπήν, διότι δεν ήθελε τον γαμβρόν. Ο Κόλυμπος ωνομάσθη έκτοτε εις ανάμνησιν του γεγονότος ούτω. Πρβλ. Και του Βατσέλ(λ)η η Κολύμπα.

Χατζιδάκις, Ν. Ε. (1938)
Τ' Αράπη το Μνήμα. Είναι ο τόπος, εν ώ λέγεται ότι ου μόνον ετάφη, αλλά και εφονεύθη κάποιος Αράπης, υπηρέτης ενός αγρίου Αγά, ενώ κατεδίωκε χριστιανούς. Πρβλ. Και τπν. Εν Μύρθιο, του Γιουσούφη το Μνήμα και έτερον εν Σκάφη Σελίνου, τ'Αράπη το πήδημα. Ο Αράπης (=μαύρος, ουχί άραψ) είναι σύνηθες πρόσωπον των νεοελληνικών παραμυθιών και παραδόσεων.

Χατζιδάκις, Ν. Ε. (1938)
Τα Ελληνικά. Ούτως ονομάζεται περιοχή με αρχαία ερείπια της πόλεως Λάππας, ανασκαφείσα μάλιστα εν μέρει. Πολλοί τόποι με αρχαιότητας φέρουν την ονομασίαν Ελληνικά, Ελληνική καμάρα και ελληνικά χωράφια. Το ‘Λενικό. Και ενταύθα είναι η λέξις το Ελληνικό (ενν. χωράφι). Εις αυτό το μέρος υπάρχουν μόνον ογκόλιθοι τινες ημικατειργασμένοι.

Χατζιδάκις, Ν. Ε. (1938)
Το Φονοκάμινο. Εδώ η σημασία είναι αόριστος και ο θρύλος δεν διέσωσέ τι, ώστε να γνωρίζωμεν ποιος φόνοσ διεπράχθη εν αυτή και κατά ποιον τρόπον. Σήμερον ακούονται αι λέξεις το φονικό, ο φονεάς, αλλ'ουχί το φονεύω.

Χατζιδάκις, Ν. Ε. (1938)