Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Φιλανθίδης, Μενέλαος Π."
-
Άη Βαρβάρα αρματώνει κι άη – Σαββας σαβουρώνει κι άη – Νικόλας στο τιμόνι
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894)Ναυτική -
Άη Βαρβάρα βαρβαρών΄ κι άη-Σάββας σαβανών' κι άη - Νικόλας παραχών΄
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894) -
Άη γιώργη βοήθα με. - Σειέ και σε τα πόδια σου
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894) -
Άλλα λένα τον κουφό κι' άλλα κλάν' ο κώλος του
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894) -
Άλλαξε η πάπια κ' έβαλε τα σάπια
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894)Ερμηνεία: Διά τους χείρονα των προτέρων λέγοντας -
Άλλαξε η χήνα κ' έβαλεν εκείνα
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894)Ερμηνεία: Διά του τα αυτά επαναλαμβάνονται -
Άνθρωπον από γενιά και σκύλον
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894) -
Άπιαστα πουλιά δέκα στον παρά
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894)Ερμηνεία: Επί υποσχομένων μη υπάρχοντα -
Αγάπα η Μάρω το χορό ηύρε κι' άνδρα λυριστή
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1893) -
Ακριβός θαρρεί κερδαίνει και φορά και δεν το νοιώθει
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894)Δια την κακώς εννοουμένων οικονομίαν -
Ακριβός κελλάρης πάντα κελλάρης
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894) -
Ακριβού βιός σε χαροκόπ' χέρια
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1893)Φιλαργύρου περιουσία εις σπατάλου χείρας .Μετά τον θάνατον εκείνου εννοείται -
Αλεπού τς Ορμής
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894)Ερμηνεία: δύσμορφος και πανούργος, Ορμή = κοιλάς του Ζελαψή, εξ κ εφορμαί g το χωριόν Γωνιά λαβρός ο βορράς, όθεν και εκλήθη -
Αλί 'ς τον αντρειωμένο που τον πιάσουν δυό σπασμένοι
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894) -
Αλί που το χ΄ η κούτρα του και κατεβάζ΄ ψείρες
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894)Ερμηνεία : Ο φύσει πουκρός άνθρωπος ανεπίδεκτος εστίν ορθής αγωγής. Οι αρχαίοι έλεγαν : φύσιν πουκράν μεταβαλείν ουράδεον -
Αλί ςτονα που θαν αρεστή μοναχός
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894) -
Αλλού τ' όνειρο κι' αλλού το θάμα
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894)Ερμηνεία: Πολλάκις αλλαχού τις υποθέτει γεγονός και αλλαχού πράγματι γίνεται -
Αλλού τα κακαρίσματα κι' αλλού τ' αυγά και τα πουλιά
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894)Αυγά κι' οι όρνιθες -
Αν βρέξ' Απρίλης δυο νερά κι ο Μάης άλλο ένα χαρά σ΄εκείνον το ζευγά [πόχει] πολλά σπαρμένα
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1894) -
Αν βροντήσ' και δε βορίσ' καλοκαίρι θα μυρίσ'
Φιλανθίδης, Μενέλαος Π. (1893)