Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ρουσιάς, Γ."

Αποτελέσματα 1-3 από 3

Τα δύο βαγένια

Στης Κυρά Ειρήνης το κάστρο λένε πως είναι χωμένα δύο βαγένια, το να γιομάτο χρήματα, και τάλλο γιομάτο φίδια. Τώρα κανείς δεν κοττάει να σκάψη για να βρή τα χρήματα. Ποιος ξέρει ποιο απ’τα δύο έχει τα χρήματα και πιο τα φίδια ; [Βλ.την αυτήν παράδοσιν εις τας εμάς Παραδόσεις αρ.413(εκ Μεσολογγίου) και αρ. 412 ετέραν ομοίαν εκ Παλαιοπόλεως της Άνδρου, καθώς και όσα περί τούτων εσημείωσα εν Παραδός....

Ρουσιάς, Γ. (1914)
Το στάρι πόγινε χώμα

“Στο Μουρστιάνο μια φορά ένας νοικοκύρης μέραζε με το σέμπρο του 'ς τι χωράφι το στάρι της χρονιάς. Ο Καιμένος ο νοικοκύρης ήτανε στραβός κι ο σέμπρος ηύρε καιρό να τον γελάση. Γιόμιζε μια καρδάρα στάρι, το κόβε με την κόφτρα και τ' άδειαζε 'ς το δικό του το σωρό. Ύστερα γύριζε την καρδάρα ανάποδα, σώριαζε όσο στάρι έπιανε, κάνα δάκτυλο, έδινε την κόφτρα του στραβού, για να κόψη ο ιδιος το δικό του...

Ρουσιάς, Γ. (1914)
Ο φούρνος της γριάς

Το Μάη, πόφευγαν μια φορά οι βλάχοι από τον κάμπο του Βραχωριού που ξεχείμαζαν, και πήγαιναν μαζί με τα πράματα τους και τα κονάκια τους απάνω 'ςτην Κυρά Βγένα να ξεκαλοκαιριάσουν, 'ςτο δρόμο την παράτησαν τη μαύρη μέσα σε μια σπηλιά απάνω 'ςτο βουνό και τραύηξαν το δρόμο τους. Η γριά έμενε τότες εκεί, ώς που πέθανε, και όποιο διαβάτη έβλεπε, τον παρακάλαγε και της έκοβε ξύλα, για να ανάφτη φωτιά...

Ρουσιάς, Γ. (1914)