Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Νικολάου, Χρήστος"

Αποτελέσματα 1-14 από 14

Αν δεν ταιριάζαμε δεν συμπεθεριάζαμε

Νικολάου, Χρήστος (1920)
Από που σαι κλωναράκι; Από κείνο το δενδράκι

Νικολάου, Χρήστος (1889)
Η καμήλα ζητώντας την ουρά έχασε και τα αυτιά

Νικολάου, Χρήστος (1889)

Ο ζητών τα επουσιώδη ή και αδύνατα χάνει και τα ουσιώδη και εύκολα
Η κοιλιά παράθυρα δεν έχει!

Νικολάου, Χρήστος (1889)
Ηύρ' ο στραβός κατήφορο

Νικολάου, Χρήστος (1889)
Κακός ψυχρός καλόγερος δεξιά του παραδείσου

Νικολάου, Χρήστος (1889)
Κοντό γαϊδούρι πάντα πουλάρι

Νικολάου, Χρήστος (1889)
Με τον καλύτερό σου σμίξε και νηστικός απόμεινε

Νικολάου, Χρήστος (1889)
Ο Μάης έχει τόνομα κι ο θεριστής την πείνα

Νικολάου, Χρήστος (1894)
Άγιος Γεώργιος που ιδρώνει

Σε μικρήν απόσταση από το χωριό Κοντέα είναι ένα εξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου, μικρό, φτωχικό, χωμένο στις ελιές και στις χαρουπιές. Πέρα απ’ τα δένδρα απλώνεται ο κάμπος με το μυρωμένο θυμάρι. Όταν πάη κανείς το Σάββατο κατά το δειλινό στο μικρό εκκλησάκι, θα παρατηρήση ένα παράξενο πράμα. Η εικόνα του αγίου θα είναι ιδρωμένη. Λένε ότι το Σάββατο ο άγιος έρχεται απ’ τον πόλεμο κουρασμένος και γι’...

Νικολάου, Χρήστος (1953)
Οι θησαυροί του αγίου Μάμαντος

Στην Κοντέα υπάρχει ένα εξωκκλήσι χαλασμένο, του Αγίου Μάμαντος. Λένε ότι κάτω από το ιερό έχει ένα χαρτζί γεμάτο λίρες χρυσές, αλλά το φυλάει ένας μαύρος με τη μαγγούρα. Κάποτε ήλθε ο Άγ. Μάμας στον ύπνο ενός και του είπε να πάη τα μεσάνυκτα μόνος του νηα σκάφη και θα βρή τις λίρες, με τις οποίες να κτίση την χαλασμένη εκκλησιά. Μάλιστα του έδειχνε ο άγιος με το ραβδί του που να σκάψη. Αλλ΄εκείνος...

Νικολάου, Χρήστος (1953)
Το λωλό μου το κεφάλι μ' έφερς σ' αυτό το χάλι

Νικολάου, Χρήστος (1889)
Το ψάρι από το κεφάλι βρωμά

Νικολάου, Χρήστος (1889)
Τραυήτε με κι ας κλαίω κι αν κλαίω τι σας φταίω

Νικολάου, Χρήστος (1889)